Misschien wel het meest bekende voorbeeld van de vroege barokke architectuur is de voorgevel van St. Peter's in Vaticaanstad . Afwisselend tussen zuilen en pilasters , de voorkant begint de golvingen typische barokke werk te laten zien . Ook de schatkist , of verzonken panelen , in de plafonds in het interieur tongewelven zien het begin van een esthetiek van de kromming
Hoge Barok ( 1625-1660 ) .
Misschien is de prototypische barokarchitect was Gianlorenzo Bernini , die Rome gevuld met architectonische wonderen die de gewelfde nadruk van het barokke tijdperk . Bernini voltooid St. Peter's door het ontwerpen van de gebogen colonnade die leeg is van beide kanten van de gevel ; de dramatische cirkel gemaakt door de gepaarde rijen kolommen is nog steeds het middelpunt verzamelpunt van katholieken vandaag . Andere werken van Bernini en zijn barokke tijdgenoten experimenteerden met de zuilvormige vorm , het maken van kolommen die gegolfd met wendingen in plaats van onverstoorbaar staan .
Late barok ( 1660-1725 ) op Twitter
Terwijl de vroegere barokke fasen in het midden van Rome , de latere ontwikkeling van de periode verhuisde naar Frankrijk . Laatbarokke verhuist terug naar het classicisme , met minder gepassioneerd kromming in verband met haar gebouw ontwerpen . Laat-barokke gebouwen in Frankrijk zijn onder andere het paleis van Versailles , in opdracht van koning Lodewijk XIV , en andere kastelen . Hun typische kenmerk was het mansardedak , met een dual down- and- out helling. De wanden van deze kastelen kijken meer klassiek dan de eerdere barokke gebouwen in Italië , maar de daken zieden met kronkelende leuningen en spitsen .
Paden naar de Rococo
De Rococo periode volgde de barok , een sterke reactie op de classicistische krachten trekken architectuur terug naar de symmetrische en logische . Rococo gebouwen zijn voorzien van grillige , hartstochtelijke kromming binnen en van buiten , met als gevolg dat veel structuren lijken zorgvuldig iced cakes, bedekt met kransen en decadentie .