" Een Woordenlijst van Literaire termen " door M.H. Abrams definieert een dramatische monoloog van drie kenmerken . Het moet afkomstig zijn van een enkel teken ( niet de schrijver zelf ) en vormen de volledige gedicht ; Het moet zijn op een bestaande luisteraar , bestaande of afgeleid ; en het moet een bepaald aspect van het karakter aan het luisterend publiek onthullen .
Geschiedenis
Dramatische monologen dateren uit de vroegste vormen van het klassieke schrift in Griekenland , maar ze bereikten hun hoogtijdagen in de late Romantiek van het Victoriaanse Engeland . Werken zoals Alfred Tennyson ' s " Ulysses , " Robert Browning ' s " Mijn Laatste Hertogin " en Matthew Arnold ' s " Dover Beach " vormen het hoogtepunt van de dramatische monoloog , hoewel de praktijk voortgezet in de moderne en postmoderne tijd met werken van TS Eliot en Sylvia Plath .
Symboliek
Een dramatische monoloog neemt vaak op een assertieve of argumentatieve toon, bedoeld om een specifiek geval voor het impliciete luisteraar staat . Dit is in overeenstemming met de romantische traditie, die vaak gezocht naar een evenwicht tussen de lezer en amp te creëren ; # 039 ; s sympathieën en zijn veroordeling . Het wordt " poëzie van ervaring , " waardoor de lezer toegang tot een scala van emoties schijnbaar als ze gebeuren in het hart van het personage .
Expert Insight
De grillen van mening en emotie geportretteerd in dramatische monologen zijn bedoeld om inzicht te schitteren in het karakter . Bijvoorbeeld, in Tennyson ' s " Ulysses , " de titulaire Griekse held is herinneringen op zijn avonturen op zijn oude dag en die kon hij weer terug naar zee . Omdat de meningen zijn subjectief , ze verlichten de emotionele toestand van het personage . Wat nog belangrijker is , laten ze de exacte interpretatie open voor de lezer of luisteraar - met hem in het creatieve proces net zo veel als de schrijver
Overwegingen
& . # 039 , gemakkelijk om een dramatische monoloog verwarren met een alleenspraak die wordt gebruikt in het theater en die soortgelijke eigenschappen heeft . Monologen bestaan uit tekens alleen spreken , met de woorden die hun eigen gedachten . ( Voorbeelden hiervan zijn Hamlet ' s beroemde " te zijn of niet te zijn " speech ) . Hoewel slechts een enkel karakter levert een dramatische monoloog , spreekt hij van een luisteraar , die worden afgeleid kan , maar zeker aanwezig .