Resultaten van de Harlem Renaissance

Begin in de New York gebied van Harlem in de late jaren 1910 en de uitbreiding tot aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog , de Harlem Renaissance was een culturele beweging die zocht naar een culturele identiteit voor zwarte Amerikanen in de smederij twintigste eeuw . Het produceerde een aantal van de meest verbazingwekkende literatuur van die tijd , met inbegrip van Langston Hughes " Niet Zonder Gelach " en Jean Toomer 's " Cane ", en de erfenis van de beweging is nog jaren later voelde . Black Identity

Hoewel de beweging had zijn oorsprong in het vroegere werk , werd de Harlem Renaissance officieel gestart in 1925 met bloemlezing Alain Locke's getiteld "The New Negro : . An Interpretation " De grimmige titel zegt alles wat het nodig is om over deze nieuwe beweging en nieuw bewustzijn ; Dit was een nieuwe neger , niet langer te onderwerpen aan onderdrukking of neerbuigendheid , en klaar om te bekritiseren en zijn omgeving te interpreteren . Locke's bloemlezing gaf zwarte schrijvers als Richard Brice Nugent en Langston Hughes , maar ook artiesten als Aaron Douglas , een zeepkist waar te publiceren en te verspreiden hun ideeën en werk . Deze democratisering van kunst en literatuur , vastgebonden in een zeer politieke agenda van zwarte vrouwen , hielpen vormen een zeer sterke zwarte identiteit in het begin van de twintigste eeuw , een identiteit die zou worden aangeboord later in de eeuw tijdens de Civil Rights Movement .
gendergelijkheid

In 1937 , " Their Eyes Were Watching God", een roman van lid Harlem Renaissance Zora Neale , werd gepubliceerd . Deze roman , met zijn afbeelding van een jonge vrouw die probeert om te overwinnen in raciale en seksuele vooroordelen in fin- de-siècle Florida , werd een van de bekroning van de beweging en toonde de Harlem Renaissance als een beweging niet met oogkleppen door de strijd voor raciale identiteit , maar waardoor een gelijke positie voor vrouwelijke schrijvers als Hurston en Gwendolyn Bennet om hun talent te laten zien . Dit was niet ongekend --- Gertrude Stein was een van de belangrijkste spelers van de modernistische beweging enkele jaren voordat literaire carrière Hurston geworden --- maar in een beweging waar kunst , expressie en politiek waren zo nauw verbonden , kan dit niet nalaten om te staken een akkoord.
The Beat Generation

de beat dichters van de jaren 1950 en '60 nam de invloed van de vrij stromende en radicale stijl van de Harlem Renaissance schrijvers . De modernistische kunst en energieke jazz muziek die ook opgedoken van de Harlem Renaissance werd gezien door de beat poets als een afwijzing van de zeestraat - geregen manieren van het naoorlogse Amerika . Herhaalde verwijzingen naar jazz , alsmede voorbeelden van hommages aan de ' Harlem style " is te vinden in het werk van Allan Ginsberg en Jack Kerouac , ook al is de vurige polemieken van het contrast beweging sterk met veel van de beat ideeën over Zen en Boeddhisme .
politieke Art

The Harlem Renaissance creëerde een sjabloon voor toekomstige artistieke bewegingen door binding zelf omhoog met een dwingende politieke agenda . Voor de leden van de Harlem Renaissance , de agenda was duidelijk en verenigende : een culturele en sociale identiteit te claimen voor zichzelf , niet alleen als zwarte mensen, maar als mensen , ongeacht wat nadelige obstakels ze moesten overwinnen om dat te doen . Deze agenda geconcentreerd de beweging en werd een voorbeeld voor degenen om te volgen . In haar essay over de "Nieuwe - Negro Renaissance , " Amerikaanse academische Hortence Spiller beschreef de leden van de Reniassance als het nastreven van " een tamelijk verbazingwekkend idee --- een kunst direct verbonden met het wel en wee van een politieke agenda . "