De eerste vormen van kritiek verschijnen al in de vierde eeuw voor Christus van de filosoof Plato . De Griekse denker volgehouden dat kunst was een negatieve invloed op mensen , en eeuwenlang denkers hebben geprobeerd om hem te weerleggen . Plato geloofde in twee rijken van het bestaan , een eeuwige ideaal rijk en het materiële rijk . Voor elk materiaal object bestaat er een perfect theoretisch ideale versie ervan . Waarheid en schoonheid bestaan in de ideale wereld en het doel van de mens geboren is in het materiële rijk moet streven naar het bereiken van het ideaal. Omdat kunstenaars weerspiegelen alleen de materiële wereld , bieden ze maar saai , corrupte genoegen in mensen die moeten streven naar het ideaal. Later Plato toegegeven dat kunstenaars die deugd en vroomheid weerspiegelen gerechtvaardigd zijn , maar alle andere kunstenaars corrupte mensen en leiden ze uit de buurt van het ideaal.
The Art of Poetry
Een ander oude filosoof om kunst te bespreken en het doel ervan was Quintus Horatius Flaccus , een bevrijde slaaf en leraar in de Engels - sprekende wereld als Horace bekend . De Romeinse schrijver " Ars Poetica " ( of de kunst van de poëzie ) was een brief aan de vader van een van zijn studenten . In " Ars Poetica , " Horatius beschrijft de kunstenaar als een ambtenaar zo veel als een politicus is . Volgens Horace , moet de kunstenaar zijn ambacht te leren en beheersen de literatuur van zijn of haar volk ; doel van de kunstenaar is roem en respect . Horace stelt dat alle kunst moeten ' leren en genot , " en critici moet ( en vaak doen ) pakken elk kunstwerk op basis van die criteria .
Middeleeuwse Kritiek
Kunstkritiek bleef worstelen met dezelfde vragen in het middeleeuwse Europa als in het oude Griekenland , met voorstanders pleiten voor en tegen het bestaan van de kunst . In 1579 schreef een puriteinse predikant genaamd Stephen Gosson " De Schoole [ sic ] van misbruik ", die betoogde tegen de poëzie en kunst. Gosson geloofde dat kunst had geen praktisch nut , zoals Plato , wilde het laten verbannen uit de bevolking. Gosson betoogd dat dichters , om deel te nemen in hun kunst , moeten leugenaars door de natuur te zijn en hij geloofde dat kunst was een verspilling van menselijk intellect . Aan de andere kant , Sir Phillip Sidney , een soldaat en dichter, weerlegd Gosson , met het argument dat de techniek leert moraal beter is dan de wet en inspireert deugd beter dan filosofie .
Hedendaagse Kritiek
Sinds ongeveer het einde van de Eerste Wereldoorlog , heeft de geïndustrialiseerde wereld een fascinatie voor kunstkritiek gehouden . Als de wetenschappen werd meer gespecialiseerde en technologie ontgrendeld nieuwe culturele mogelijkheden , vragen over kunst en wat kunst doel werd veel meer gefocust . Alleen al in de vorige eeuw , feministische , postkoloniale , marxistische , formalistische en queer theorieën ( samen met een overvloed aan anderen ) hebben alle ontwikkelde een aparte benadering van het interpreteren van kunst. Een feministische kritiek van een tekst kan radicaal verschillen van een marxistische interpretatie. Kunsttheorie en kritiek programma's zijn gegroeid in vele liberale universiteiten over de hele wereld . Er zijn nu meer mogelijkheden om een kunstwerk te zien dan ooit tevoren .