Misschien wel het belangrijkste aspect van de romantische literatuur was zijn nadruk op emoties , in plaats van de vaak koude logica van de Eeuw van de Rede . Schrijvers keek naar binnen in de romantische literatuur . Ze keek naar de psychologische effecten van gebeurtenissen in iemands leven , op gevoelens over onderwerpen die vaak werden genegeerd in de literatuur van vroeger - de dood en verdriet , bijvoorbeeld. Schrijvers aangeboden gevarieerde meningen over dergelijke zaken in de romantische literatuur , in plaats van het volgen van een strikte set van regels gegrond in de wetenschap.
Terugkeer naar het verleden
Romantische literatuur gepleit voor een terugkeer een eenvoudiger leeftijd en hernieuwde belangstelling voor het leven in de Middeleeuwen . Genereerde ook de zoektocht naar kennis van oude beschavingen , zoals die in Griekenland en Egypte , en hielp de weg effenen voor de archeologie om een wetenschap geworden .
Verwijdering van klasse Barrières
Romantische literatuur volgde niet de aloude traditie van het prijzen van de rijken en monarchieën , maar eerder ondertrouwd gelijkheid voor iedereen . Dit aspect van de literatuur was een product van de tijd, wanneer zowel de Franse en Amerikaanse revoluties plaatsvonden . Schrijvers van romantische literatuur waren niet verlegen over vragen autoriteit of pleiten voor de rechten van mensen om te handelen als individu en niet als lid van de hersenloze massa .
Tales van heinde en verre
Romantische literatuur vaak vertelde verhalen die specifiek zijn voor de geschiedenis van een land en zijn bevolking , tekenen van legendes die van generatie op generatie . Paradoxaal genoeg , een ander aspect van de romantische literatuur die populair was was verhalen van ver weg locales of plaatst bovennatuurlijke of in de toekomst . Helden waren een gemeenschappelijk element in de romantische literatuur , ongeacht waar of wanneer het verhaal was gebaseerd . Romantische literatuur benadrukt vaak het gebruik van de verbeelding in plaats van eerdere ervaringen .