Journalisten werken voor publieke televisie in veel landen worden beperkt in het kader van wat ze te melden . Redactie uitgang wordt nauwlettend gevolgd door politieke leiders , en elke ongunstige dekking van politici of politieke gebeurtenissen kunnen leiden tot ontslag . Journalisten op deze stations zijn meestal spreekbuis van degenen die in de politieke macht . Mark Thompson , schrijven in Mediabeleid , merkt op: " Net als in andere landen van Midden-en Oost -Europa , de opeenvolgende regeringen en parlementen ( in Polen ) hebben gemanipuleerd het nationale omroepnetwerk , te behandelen met een combinatie van vleiende aandacht en koele minachting , die heeft ernstig ondermijnd programma normen en publieke geloofwaardigheid. "
bureaucratie voorkomt tijdige uitzending
publieke televisie niet in staat om tijdig uitzending van het laatste nieuws vanwege de bureaucratische rompslomp bij de redactionele beslissing bieden -Het . In tegenstelling tot de prive- televisie, waar de programmering beslissingen worden genomen ter plaatse , afhankelijk van de behoefte , de openbare televisie-inhoud heeft soms bij het ministerie niveau worden goedgekeurd , of in extreme gevallen , door de president van het land . Zelfs als er een positieve beslissing is genomen , wordt de versheid van de inhoud verloren .
Gebrek aan commerciële levensvatbaarheid
Publieke televisie in de meeste gevallen werkt op de filosofie van " het publiek te informeren . " Bij het selecteren van welke gebeurtenissen te dekken , wordt rekening gehouden met alleen dat het mandaat en de impact op het vermogen van de inhoud van de reclame aan te trekken is niet gegeven veel gewicht . In tegenstelling tot de particuliere televisie pakketten haar nieuws op een manier die meer kijkers en dus meer adverteerders zal brengen . Door niet het aantrekken van voldoende sponsors , publieke televisie is niet zelfvoorzienend financieel in veel landen . Elk jaar heeft de overheid om geld te injecteren van de begroting van het land ..
Cultureel imperialisme
Zelfs wanneer dit wordt niet publiekelijk verklaard , publieke televisie presenteert zich als een mondstuk van culturele trots . Veel openbare televisiezenders in de derde wereld de lucht -programma's die zijn bedoeld om tegen te gaan wat wordt gezien als " westers imperialisme " door buitenlandse media . Daarbij openbare televisie eindigt het beledigen van de gevoeligheid van sommige kijkers die gedwongen worden om programma's te verheerlijken culturele elementen ze zich niet identificeren met kijken .
Kunnen bevorderen etnische haat
In landen die diepgewortelde interetnische spanningen hebben , kan de openbare televisie gemakkelijk brandstof haat als redactionele discretie niet wordt uitgeoefend . Landen als Rwanda , die genocide in 1994 getuige , moet de publieke omroep de schuld voor wakkeren etnische haat berichten .
Onvermogen om goede medewerkers
Als afdelingen van informatie ministeries huren , publieke televisie verkooppunten in veel ontwikkelingslanden zich steken in onethisch gedrag zoals corruptie , nepotisme en tribalisme in recruitment . Omdat medewerkers worden vaak ingehuurd op basis van politieke patronage , deze stations eindigen met veel middelmatige journalisten die niet kan tippen aan de vaardigheden van degenen die op particuliere televisiestations .
Uitzonderingen
Er zijn publieke tv-stations in de ontwikkelde wereld , ook. De VS heeft de Public Broadcasting Service en het Verenigd Koninkrijk heeft British Broadcasting Corporation . Deze twee stations hebben opgedaan respect voor de professionaliteit en onpartijdigheid in de rapportage . India's publieke televisiezender , Doordarshan , die 19 kanalen --Één van wat internationaal opereert --is een voorbeeld van hoe de publieke televisie in de derde wereld kan professioneel opereren .