Leren over modale geluiden vereist een begrip van standaard toonladders . De C majeur gespeeld wordt zonder scherpe of platte notities , de witte toetsen op een piano van C naar C. De modus die je hoort in een normale grote schaal heet Ionische . De verschillende kerktoonladders gewoon starten op verschillende tonen van een schaal met de voortekens , kruizen en mollen , bleef het zelfde als de ouder schaal. Bijvoorbeeld , is een Dorische modus gespeeld als DEFGABCD en de daarmee verband houdende Ionische C majeur wordt gespeeld als CDEFGABC .
Geschiedenis
Musical modes en schalen zijn ontwikkeld over een spanwijdte van eeuwen . Het is bijna onmogelijk om een individu of een bepaalde periode voor de oprichting van een kunstvorm crediteren . Middeleeuwse kerken gebruikt de modi om het geluid van hun muziek en het totale effect te veranderen . Deze schalen zijn al in de achtste eeuw gecodificeerd en sindsdien gebruikt .
Namen van Modes
De modale naamgeving systeem is geïnspireerd op Griekse namen in de negende eeuw . Dezelfde namen gebruikt vandaag werden genoemd in de Griekse geschriften , maar het verbinden van de naam met de werkelijke schaal mag niet precies te zijn . De namen van de schalen , te beginnen met de eerste toon en verhuizen naar de zevende toon zijn : Ionische , Dorische , Frygische , Lydian , Mixolydian , Eolische en Locrian
Modal Sluiting
<. br>
Als je muziek hoort , is er een verwachting dat de muzikale frase zal eindigen op een bepaalde manier . Een perfecte cadans , in de Ionische modus , is een standaard manier om te eindigen een tonale stuk muziek en is wat je vaak verwachten dat er gebeurt . In het modale systeem , zoals een zin wordt beëindigd afhankelijk van de volgende stap die zal worden genomen . Een toonaangevende stem wordt meestal gebruikt om de eerste zin te beëindigen en het opzetten van de volgende paragraaf . Dit is een groot verschil in de manier waarop de modale muziek verandert met de specifieke functie .