atonale muziek is een systeem dat werd gepromoot en aanvankelijk gecodificeerd door componist Arnold Schönberg . Dit soort muziek maakt gebruik van alle 12 plaatsen van de chromatische toonladder zonder herhaling om muziek die is zonder tonale centrum te creëren . Alle 12 - toons muziek bestaat uit een toon rij waarin alle 12 plaatsen zijn gerangschikt op basis van een specifieke regeling . De volgorde van de plaatsen is niet vooraf bepaald ; het is aan de componist te kiezen hoe u de 12 plaatsen te bestellen .
Zodra de bestelling van standplaatsen is vastgesteld , is het dan mogelijk om een 12 X 12 rooster van die plaatsen te creëren om andere mogelijkheden voor het gebruik maken in de samenstelling. Bij het samenstellen , zal de componist van het ene uiteinde van het net naar de andere te verplaatsen zonder het overslaan van enige plaatsen
Er zijn vier basisvormen van de rij : .
1 . Prime : . In deze vorm , de rij van links naar rechts
2 . Retrograde : Dit is het omgekeerde van de Prime; de standplaatsen te verplaatsen van rechts naar links .
3 . Inversion : Dit gebeurt wanneer de rij beweegt van boven naar beneden in het raster
4 . . Retrograde Inversion : Dit gebeurt wanneer het wordt verplaatst van de onderkant naar de bovenkant van het raster
Naast soorten rijen , elke rij in het raster genummerde met een specifieke formule , beginnend met C : .
C = 0 , C # = 1 , D = 2 , D # = 3 , E = 4 , etc.
Dit maakt het gemakkelijk te verwijzen naar een bepaalde rij , zoals " Prime 4 " of " Inversion 4 ', die zou beginnen met E en dan bewegen langs de rij . De eerste rij wordt beslist door de componist , dus elke reeks plaatsen kon volgen E.
Rijen alleen verplaatsen van links naar rechts , of boven en beneden . Rijen niet diagonaal bewegen over het raster . Het is ook belangrijk op te merken dat, terwijl de plaatsen moeten worden gebruikt om een keer de set is gemaakt, de volgende elementen zijn niet beperkt :
1 . Rhythm
2 . Dynamics
3 . Registreer
4 . Articulaties
Combinatoriality
Combinatoriality treedt op wanneer u twee rijen die worden gecombineerd om twee afzonderlijke sets te maken . Zolang plaatsen niet in de rijen worden herhaald , twee sets van 12 toon rijen misschien worden gesplitst in tweeën en gecombineerd. Het is belangrijk om twee sets die samen werken zonder overlapping plaatsen kiezen . Hier is een voorbeeld van twee rijen samengevoegd tot twee nieuwe sets te maken :
Rij 1 Prime 4 : EFGC # F # D # G # DBCAA #
Row 2 Inversion 11 : BA # G # DACGC # ED # F # F
de eerste set zal gebruik maken van de eerste zes plaatsen van de Eerste rij en de laatste zes plaatsen van de Inversion .
EFGC # F # D # + BA # G # DAC
de tweede set zal gebruik maken van de overgebleven plaatsen :
Een # ACBDG # + GC # ED # F # F ( Merk op dat u de volgorde van de plaatsen om te keren, maar ze moeten worden gebruikt in dezelfde volgorde . )
Door het splitsen in de helft en het combineren van deze twee verschillende 12 -tone rijen , combinatoriality , of een vermenging van twee divisies van de sets te creëren u . Wanneer dit te doen moet je de oorspronkelijke volgorde van de set als componisten meestal niet de volgorde van de plaatsen te veranderen houden . Het hangt af van hoe letterlijk dat ze zich houden aan de "regels " van de 12 -tone samenstelling .
Integrale serialisme
Er is nog een meer specifieke en beperkte aard 12 - toonsmuziek , waarbij elk element van de samenstelling is beperkt op basis van de vorm van de rij die wordt gebruikt . In integrale serialisme , zijn aspecten van de samenstelling naast de volgorde van de rij beperkt. Een componist schrijft integraal serialisme kunnen ervoor kiezen om specifieke dynamiek of een specifiek ritme aan elke versie van de rij toe te wijzen .
Het bedrag van de opdracht kan variëren van het beperken van een element of meerdere elementen , te kiezen uit ritme , dynamiek , registreren en articulaties . In dergelijke samenstelling elk aspect van het werk is zeer zorgvuldig gecontroleerd . Dit beperkt ernstig wat de componist in staat is om te doen met zijn werk . Zodra de eerste beslissingen zijn genomen met betrekking tot de volgorde van de rij en de elementen die moeten worden beperkt , wordt de componist gewoon links om het stuk te noteren .
Andere Serial Technieken
Terwijl de meest voorkomende vormen van gebruik van het serialisme in dienst alle 12 plaatsen , zijn er ook enkele componisten die ervoor kiezen om een verschillend aantal plaatsen gebruiken . In deze composities , zijn sets van notities met een willekeurig aantal plaatsen gebruikt om het werk te maken. Luciano Berio , in zijn beroemde stuk , " Nones , " maakt gebruik van een totaal van 13 plaatsen .
Conclusie
Uiteindelijk componist is vrij om te kiezen hoe je het serialisme benaderen . Echter , de basisprincipes van de beperking en de bestelling meestal van toepassing , ongeacht of het gebruik van de vijf plaatsen of een standaard 12 - tone rij .