Over het Rosamunde Quartet

Franz Schubert (1797-1828) componeerde een totaal van 15 strijkkwartetten tijdens zijn korte carrière . Het tweede deel van het Strijkkwartet nr 13 in A minor , D. 804 , bijgenaamd het Rosamunde Quartet , citeert een melodie uit Schuberts eigen muziek voor een toneelstuk genaamd " Rosamunde ". Volgens Brian Newbould , de zelf - citaten in deze en andere werken gecomponeerd in hetzelfde jaar ( 1824 ) " vertegenwoordigen een herdefiniëring van zijn muzikale persoonlijkheid " en markeren het begin van Schuberts volwassen stijl . Het Rosamunde Quartet bevat de typische vier delen en is voorzien van de standaard instrumentatie van twee violen , altviool en cello . Geschiedenis

In 1823 , Schubert leed aanvallen van ernstige ziekte en ziekenhuisopname . Hij toch in geslaagd om vele mooie werken, waaronder de muziek voor componeren " Rosamunde ". Schubert herwon zijn gezondheid in 1824 en bewerkte een aantal van de Rosamunde muziek in een nieuw strijkkwartet , zijn nr 13 in A minor . Schubert gewijd het kwartet aan Ignaz Schuppanzigh , een vriend en mentor aan Beethoven . Schuppanzigh speelde eerste viool voor première van het werk in Wenen op 14 maart 1824
First Movement : Allegro ma non troppo

Deze sonate - vorm beweging begint met een weemoedige thema in de eerste viool begeleid door wervelende arpeggio's in de tweede viool en statische harmonieën in de altviool en cello . Het thematisch materiaal weifelt tussen kleine en grote en dus is een dialectiek van verdriet en vreugde . Schubert geassimileerd deze modale vrijheid van Beethoven . Optimistisch grote toetsen strijden voor de bewering in de hele beweging , maar op het einde , verdriet heerst als de beweging sluit in A minor
Second Movement : . Andante

Schubert volgde typische praktijk in het Rosamunde Quartet door het schrijven van het tweede deel in een langzamer tempo en in de relatieve grote ( C majeur ) van de totale sleutel van het werk ( a minor) . Parafrase van de Entr'acte nummer 3 in B - flat major van het Rosamunde muziek van deze beweging geeft het kwartet als geheel zijn bijnaam . Schubert getransponeerd het materiaal tot een stap om te voldoen aan tonale plan van het kwartet van
Third Movement : . Menuetto

Het houden van trouw aan het strijkkwartet genre , Schubert componeerde de derde beweging als een menuet , een triple - meter dans van matige tempo . De tonale plan van baanbrekend , echter. Meervoudige tonaliteit in de opening passage voorspelt een snelle fluctuatie tussen grote en kleine in de rest van de beweging . De sectie trio stoutmoedig beweert de A majeur , alleen worden overruled door de onverbiddelijke kracht van A mineur van dichtbij de beweging
Fourth Movement : . Allegro moderato

Rosamunde Quartet kan net zo goed worden genoemd de " G &# XF6 ; tter Griechenlands " Quartet . Zowel de derde en vierde bewegingen spin uit hun thematisch materiaal van motieven voor het eerst hoorde in Schuberts eigen "Die G &# XF6 ; tter Griechenlands " ( " De Griekse Goden" ) , een Lied compositie uit 1819 Sprightly gestippelde ritmes en virtuoze passagework karakteriseren deze finale beweging . Hoewel kleine toonaarden hun aanwezigheid gevoeld , Schubert snijdt uiteindelijk door de somberheid eens en voor altijd met een opzwepende cadans in A majeur om het werk te voltooien .