De meeste theaters die in de negentiende en twintigste eeuw , zoals vandaag , in dienst proscenium podia . Het woord proscenium verwijst naar de boog opening dat de fase van het auditorium scheidt . Het publiek wordt ook afgescheiden van deze fase , als het hoger is dan waar theaterbezoekers zitten is ingesteld . Terwijl het spel plaatsvindt , wordt het podium verlicht en het publiek kijkt in het donker . Deze stappen geven de gebeurtenissen van het spel het gevoel van het echte leven en het publiek aan te moedigen om te nemen in het spel op dezelfde manier zouden ze een foto. Romantisch drama's die zich afspelen in proscenium theaters kan voelen meer intiem en oprecht.
Thrust
Een stuwkracht is een fase die zich uitstrekt tot waar het publiek zit . Proscenium bogen kunnen hedendaagse stuwkracht stadia te begeleiden. Toeschouwers bij een spel op een stuwkracht podium zitten om zo het podium omringen aan drie kanten . Amfitheaters diende als prototype voor stuwkracht stadia van vandaag ; oude Griekse theater vond plaats in de volgende ronde stadia waarvan driekwart omringd waren door het publiek. Op een stuwkracht stadium kan romantische drama's veel van hun optreden ligt midden in het publiek , die kunnen helpen toeschouwers inleven in de liefde op het podium te vinden.
Apron Stage
Drama van het Elizabethaanse Engeland (1558-1603) werden het vaakst opgericht op schort podia , die het publiek zat op drie kanten , net als een stuwkracht podium. Een van de belangrijkste verschillen tussen een schort podium en een stuwkracht is de locatie van de fase ; krachtlijnen worden geassocieerd met een overdekt theater , terwijl schort podia in de open lucht werden gemonteerd. Tijdens de Elizabethaanse tijdperk , zou toneelstukken over het algemeen plaatsvinden tijdens daglicht . Tekst acteurs meestal duidelijk gemaakt wanneer de actie plaatsvond . Het publiek moesten hun ongeloof op te schorten tijdens nachtelijke scènes en romantiek drama's kan hebben gevoeld meer fantastisch en poëtisch .
Sommige schort etappes in deze tijd waren niet open - lucht, maar waren eigenlijk gelegen binnen . De Blackfriar Theater , een populaire plek voor de Elizabethaanse elite , was een voorbeeld van. Kaarsen werden gebruikt om deze ruimte en haar toneelstukken licht , waardoor het een voorloper voor de restauratie fase ( 1660-1685 ) .
Restauratie Stage
Engels theaters in de zeventiende en achttiende eeuw in dienst van dit soort podium , die waren gevestigd in een volledig afgesloten ruimte . Veel kaarsen werden aangestoken om het podium volledig te verlichten ; leden van de hogere klasse vaak bijgewoond toneelstukken en maakte gebruik van deze verlichting om te zien en gezien te worden . Een sier frame versierd de Restauratie podium , en het publiek was enigszins gescheiden van actie van het stuk . Restauratie toneelstukken maakte geen gebruik van het realisme , maar in plaats daarvan gekozen voor een stilistische kwaliteit op het podium te maken. Romantiek in deze drama's mogen niet hebben gevoeld bijzonder authentiek, maar werden wel geromantiseerd door de sierlijke karakter van het podium .