De maskers van het oude Griekenland bedekt vaak het hele gezicht , met gaten voor de ogen en brede monden waardoor de acteurs te spreken . Ze mogen theatrale performers op allerlei rollen aan te nemen , waardoor ingewikkelde toneelstukken worden uitgevoerd met slechts twee of drie acteurs . Hun overdreven gelaatstrekken laat publiek herkent de emoties van ver
Komedie en Tragedie
Theater is meer dan entertainment in Griekenland . ; Het diende ook als religieuze aanbidding en als een manier om de goden te eren . De twee maskers van komedie en tragedie - een lach , een huilen - ontwikkeld om de twee principe genres van de Griekse theater te omarmen . Maar ze vertegenwoordigen ook de god Dionysus , een mercurial wezen in verband met partijen en dronkenschap . Het theater was heilig voor hem , en de twee maskers van komedie en tragedie ingekapseld zijn tweeledig karakter .
Mystery Plays
In het middeleeuwse Europa , maskers verscheen tijdens de prestaties van het religieuze mysterie speelt . Dergelijke toneelstukken vertelde verhalen van de zonde van de mens en de moeilijkheid van het vinden van de verlossing . Om de lelijkheid van de zonde te brengen - en de verschillende demonen die hen bestendigd - werden de maskers overdreven en grotesk . De gestileerde emoties hielp ook over te brengen van de essentie van het spel aan leden van het publiek die misschien anders niet duidelijk te zien , net zoals de Griekse maskers deed .
Commedia dell Arte
tijdens de Italiaanse Renaissance , een ander soort drama masker ontstaan . Commedia dell'arte , een soort geïmproviseerde fratsen bedoeld om sociale conventies upend werd enorm populair . De maskers die tijdens dergelijke producties afgebeeld buitenaards of belachelijk functies - met hetzelfde doel als eerder maskers - maar hun verhullende aard iets anders aan de vergelijking toegevoegd . Niet alleen deed het vrij performers om gevaarlijke onderwerpen aan te pakken , zonder angst voor vergelding , maar zijn verschijning had ook een desoriënterend effect op degenen die het zag , het creëren van een surrealistische sfeer waar niets was helemaal wat het leek .
Noh
de Japanse kunst van het Noh theater ontstond in de 14e eeuw , de vaststelling van gestileerde maskers als onderdeel van een uitgebreide traditie. Noh behoorde tot de hogere kasten van Japan , en de gewone mensen niet konden haar technieken te leren . De maskers werden meestal alleen gebruikt door de hoofdpersoon , hoewel sommige bijrollen ze van tijd tot tijd kan vaststellen. Vaak zou de acteur maskers te schakelen naar een verandering in de houding van het personage of als een manier van het tonen van zijn " echte" interne zelf verbeelden .