1. Intrinsieke waarde: Kunst heeft een inherente waarde en schoonheid, ongeacht het onderwerp of de context. Het wordt gewaardeerd om zijn esthetische kwaliteiten, het vermogen om emoties op te roepen en de kracht om te inspireren en plezier te bieden.
2. Autonomie van kunst: Kunst mag niet worden beperkt door maatschappelijke verwachtingen, morele codes of politieke druk. Kunstenaars hebben de vrijheid om zich authentiek uit te drukken en creatieve mogelijkheden te verkennen zonder de last van externe verwachtingen.
3. Persoonlijke expressie: Kunst is een vorm van persoonlijke expressie, waarbij kunstenaars via hun werk hun unieke perspectieven, ervaringen en emoties overbrengen. Het stelt individuen in staat hun innerlijke wereld te verkennen en deze met anderen te communiceren.
4. Artistieke ervaring: In deze filosofie staat de beleving van kunst centraal. Het omgaan met kunst, of het nu als maker of als waarnemer is, wordt beschouwd als een waardevolle en verrijkende activiteit die de kwaliteit van het leven verbetert.
5. Zintuiglijke en emotionele reacties: Kunst beperkt zich niet tot rationeel denken of intellectuele analyse. Het heeft tot doel zintuiglijke en emotionele reacties op te roepen en esthetische en diepgewortelde ervaringen te bieden die diep resoneren met individuen.
6. Integratie van kunst en leven: Kunst wordt gezien als een integraal onderdeel van het leven en niet los daarvan. Het vergroot ons begrip van de menselijke ervaring, voegt schoonheid toe aan onze omgeving en bevordert de creativiteit in verschillende aspecten van het leven.
De filosofie van 'kunst omwille van het leven' ontstond aan het einde van de 19e eeuw en werd vooral geassocieerd met de esthetische beweging en de decadente beweging in Europa. Het beïnvloedde andere kunststromingen, zoals het symbolisme en het modernisme, en blijft resoneren met kunstenaars, critici en kunstliefhebbers die kunst waarderen vanwege de intrinsieke kwaliteiten en de transformerende ervaringen die het biedt.