Het woord "fijn" wordt doorgaans geschreven als een instructie aan het einde van een notenbalk of maat in muzieknotatie. Het kan ook worden afgekort als "F" of "Fin." Bovendien kan "Fijn" ook een specifiek einde aangeven, vooral in klassieke of traditionele muziek, waar er binnen een stuk meerdere eindes of secties kunnen zijn. In dergelijke gevallen kan de uitvoerder of dirigent ervoor kiezen om het stuk op "Fijn" te beëindigen of, indien gewenst, door te gaan naar het alternatieve einde.
Het is vermeldenswaard dat het gebruik en de interpretatie van muzikale termen als 'prima' kunnen variëren, afhankelijk van het muziekgenre en de bedoeling van de componist. Daarom is het altijd het beste om de specifieke instructies en annotaties van de componist te raadplegen om een nauwkeurige interpretatie en uitvoering van het muziekstuk te garanderen.