Veel van de leidende figuren in de postmoderne kunstbeweging waren schilders en beeldhouwers, die gebruik maakten van een verscheidenheid aan technieken en stijlen om hun werken te creëren. Enkele van de beroemdste postmoderne kunstenaars zijn Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Keith Haring en Jean-Michel Basquiat.
Postmoderne kunst wordt vaak gezien als een breuk met de grote verhalen en zekerheden van het modernisme. In plaats daarvan viert het diversiteit en verschil, en is het vaak speels en oneerbiedig. Het wordt ook gekenmerkt door het gebruik van parodie, toe-eigening en ironie.
Een van de meest opvallende kenmerken van de postmoderne kunst is het gebruik van gemengde media. Kunstenaars combineerden vaak verschillende materialen en technieken in hun werken, zoals schilderkunst, beeldhouwkunst, fotografie en video. Dit werd gedaan om een gevoel van desoriëntatie en verwarring te creëren, en om de traditionele grenzen tussen verschillende kunstvormen uit te dagen.
Postmoderne kunst valt ook op door het gebruik van beelden en symboliek. Kunstenaars maakten in hun werken vaak gebruik van de populaire cultuur en alledaagse voorwerpen, maar ook van verwijzingen naar geschiedenis en literatuur. Dit werd gedaan om een gevoel van vertrouwdheid en verbondenheid met de kijker te creëren, en om de traditionele hiërarchieën van hoge en lage kunst uit te dagen.
Over het geheel genomen is postmoderne kunst een complexe en uitdagende beweging die vandaag de dag nog steeds invloedrijk is. Het is een beweging die voortdurend evolueert en verandert, en het is onmogelijk om definitief te zeggen wat het is of wat het niet is. Het is echter duidelijk dat de postmoderne kunst een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de kunstgeschiedenis, en dat zij waarschijnlijk nog vele jaren een bron van inspiratie en controverse zal blijven.