Heropleving van oude Griekse muziek: De Camerata probeerden de oude Griekse muziektraditie nieuw leven in te blazen door klassieke teksten te bestuderen en te onderzoeken hoe muziek in de oudheid werd gebruikt om poëzie, drama en uitvoeringen te versterken.
Nieuwe muziekstijl: Ze ontwikkelden een nieuwe muziekstijl die de nadruk legde op expressieve zang, waarbij de nadruk lag op natuurlijke vocale technieken en een duidelijke declamatie van tekst, in plaats van de complexe polyfone texturen die in die tijd gangbaar waren. Deze nieuwe stijl zou later bekend worden als monodie of vroege opera.
Invloed op Opera: De experimenten en discussies binnen de Camerata hadden een grote impact op de ontwikkeling van opera. Hun focus op dramatische expressie, de samensmelting van muziek en tekst en het gebruik van monodie legden de basis voor het genre dat in de 17e en 18e eeuw in heel Europa zou floreren.
Experimentatie: De Camerata-leden waren actief bezig met experimenteren en theoretiseren, waarbij ze zaken bespraken als de relatie tussen muziek en emoties, de invloed van muziek op de ziel en de rol van muziek in maatschappelijke en religieuze contexten.
Prominente leden: Opmerkelijke Camerata-leden zijn onder meer Vincenzo Galilei, Jacopo Peri, Giulio Caccini, Girolamo Mei en Ottavio Rinuccini.
Impact op muziektheorie en -praktijk: De bijdragen van de Camerata aan de muziektheorie en -praktijk beïnvloedden de evolutie van het westerse muzikale denken en maakten de weg vrij voor de ontwikkelingen die de overgang van het renaissance- naar het baroktijdperk markeerden.