1. Kunst als symbool van macht en prestige :Kunstenaars begrepen het belang van kunst bij het projecteren van de grootsheid van de Franse monarchie. Veel kunstwerken waren bedoeld om de koning, zijn hofhouding en de natie te verheerlijken. Lodewijk XIV zelf was een groot beschermheer van de kunst en gaf opdracht tot talrijke schilderijen, beeldhouwwerken en architecturale projecten die zijn macht en autoriteit uitbeeldden.
2. Barok en classicisme in de architectuur :Franse architecten lieten zich inspireren door zowel de klassieke Romeinse architectuur als de uitbundige barokstijl. Gebouwen zoals het Paleis van Versailles, ontworpen door Louis Le Vau en Jules Hardouin-Mansart, waren een voorbeeld van deze samensmelting van stijlen, gekenmerkt door symmetrie, grandeur en weelderige decoratie.
3. Nadruk op portretten :Portretten waren in de 17e eeuw een populair genre onder Franse kunstenaars. Hofschilders als Hyacinthe Rigaud en Pierre Mignard creëerden flatterende portretten van de koning en zijn gevolg, waarmee ze de weelde en verfijning van de Franse aristocratie vastlegden.
4. Religieuze kunst en contrareformatie :Naast hoofse kunst bleven religieuze thema's van groot belang. Veel kerken zijn in de 17e eeuw gebouwd of gerenoveerd en tonen adembenemende religieuze schilderijen en sculpturen. Deze kunstwerken probeerden het katholieke geloof en de spiritualiteit te versterken als reactie op de protestantse Reformatie.
5. Académie Royale de Peinture et de Sculpture (Koninklijke Academie voor Schilderkunst en Beeldhouwkunst) :De Academie, opgericht in 1648, speelde een cruciale rol bij het promoten en reguleren van de kunsten in Frankrijk. Het stelde strikte normen voor artistieke opleiding, beïnvloed door klassieke idealen, en promootte de kunst als uitdrukking van nationaal prestige en identiteit.
6. Invloed op de literatuur :De literaire scène in Frankrijk bloeide ook in de 17e eeuw. Toneelschrijvers als Molière gebruikten satire en komedie om de samenleving en manieren te bekritiseren en tegelijkertijd de Franse culturele prestaties te vieren. Schrijvers als Jean Racine en Pierre Corneille onderzochten klassieke thema's en verfijnden de kunst van het drama.
7. Ontwikkeling van artistieke specialisatie :Kunstenaars begonnen zich te specialiseren in specifieke genres, zoals portretkunst, landschapsschilderkunst of stillevens, wat leidde tot een grotere diversiteit en verfijning van artistieke expressie.
8. Kunst en wetenschap :In lijn met de groeiende belangstelling voor wetenschappelijk onderzoek, verwerkten sommige kunstenaars wetenschappelijke ontdekkingen en observaties in hun werken, vooral op het gebied van botanische illustratie en wetenschappelijke illustratie.
9. Mecenaat en sociale mobiliteit :Het beschermheerschap van rijke individuen en het koninklijk hof bood getalenteerde kunstenaars kansen om erkenning, sociale status en economisch succes te verwerven, waardoor de sociale mobiliteit van kunstenaars werd vergroot.
10. Culturele uitwisseling :De invloed van Frankrijk op de kunsten strekte zich uit tot buiten de grenzen. Franse kunstenaars werden uitgenodigd om aan andere Europese hoven te werken, en kunstwerken uit Frankrijk waren zeer gewild bij verzamelaars, wat bijdroeg aan de verspreiding van Franse artistieke stijlen in heel Europa.
Samenvattend was de 17e eeuw in Frankrijk een periode van artistieke bloei en innovatie, die de macht, rijkdom en culturele ambities van het land weerspiegelde. Kunstenaars reageerden op de historische context door prachtige kunstwerken te maken die de grootsheid van de monarchie vierden, religieuze en klassieke thema's verkenden en een cruciale rol speelden bij het vormgeven van de culturele identiteit van Frankrijk, die tot op de dag van vandaag de kunst en cultuur blijft beïnvloeden.