De pad is een symbool van lelijkheid, en giftig duidt op gevaar en onaangenaamheden. Deze woorden creëren een beeld van iets onaantrekkelijks en weerzinwekkends. Touchstone zegt echter ook dat Audrey "een kostbaar juweel op zijn hoofd" draagt. Dit is een verrassende en onverwachte wending, omdat het suggereert dat er ondanks haar lelijkheid iets waardevols en moois aan Audrey is.
Dit contrast tussen de lelijkheid van de pad en het kostbare juweel vertegenwoordigt het idee dat schoonheid en waarde op onverwachte plaatsen te vinden zijn. Het herinnert ons eraan dat we mensen niet alleen op hun uiterlijk moeten beoordelen, maar dieper moeten zoeken naar hun ware kwaliteiten.
In de context van het stuk is Audrey een eenvoudig plattelandsmeisje dat volgens de normen van de rechtbank niet aantrekkelijk wordt geacht. Ze is echter vriendelijk, zachtaardig en heeft een goed hart. De verklaring van Touchstone benadrukt deze positieve eigenschappen en laat zien dat Audrey meer is dan alleen haar fysieke verschijning.
Het idee dat schoonheid en waarde naast lelijkheid en gevaar kunnen bestaan, is een terugkerend thema in de toneelstukken van Shakespeare. Dit thema wordt vaak onderzocht door het gebruik van personages die fysiek misvormd of onaantrekkelijk zijn, maar nobele en bewonderenswaardige eigenschappen hebben. Door deze karakters te presenteren daagt Shakespeare de maatschappelijke normen uit en moedigt hij ons aan verder te kijken dan de schijn om de werkelijke waarde van mensen te zien.