Het watervalmodel is een sequentieel ontwikkelingsproces dat een lineaire progressie volgt van de ene fase naar de volgende. Het wordt vaak gebruikt in softwareontwikkelingsprojecten, maar kan ook op andere soorten projecten worden toegepast.
Het watervalmodel is gebaseerd op het idee dat elke fase van het ontwikkelingsproces moet zijn afgerond voordat de volgende fase kan beginnen. Dit betekent dat er geen weg meer terug is en er geen wijzigingen meer kunnen worden doorgevoerd in eerdere fases nadat deze zijn afgerond.
Het watervalmodel wordt vaak bekritiseerd omdat het te rigide en inflexibel is. Het kan moeilijk zijn om wijzigingen aan te brengen in het project als het eenmaal is gestart, en het kan moeilijk zijn om onverwachte veranderingen in de vereisten op te vangen.
De fasen van het watervalmodel zijn als volgt:
1. Vereisten verzamelen en analyseren: Dit is de eerste fase van het watervalmodel en omvat het verzamelen en begrijpen van de vereisten van het project. Deze fase wordt vaak de fase van het verzamelen van vereisten of de fase van het analyseren van vereisten genoemd.
2. Ontwerp: In deze fase wordt een gedetailleerd ontwerp voor het project gemaakt. Deze fase wordt vaak de fase "systeemontwerp" of "architectonisch ontwerp" genoemd.
3. Implementatie: Deze fase omvat het ontwikkelen van de softwarecode voor het project. Deze fase wordt vaak de fase van "coderen" of "programmeren" genoemd.
4. Testen: In deze fase wordt de software getest om er zeker van te zijn dat deze aan de eisen voldoet. Deze fase wordt vaak de fase van "kwaliteitsborging" of "validatie" genoemd.
5. Implementatie: Deze fase omvat het installeren van de software op het doelsysteem. Deze fase wordt vaak de "installatie"- of "implementatie"-fase genoemd.
6. Onderhoud: In deze fase gaat het om het onderhouden van de software nadat deze is geïmplementeerd. Deze fase wordt vaak de ‘ondersteunings’- of ‘onderhoudsfase’ genoemd.