De dolk wordt voor het eerst geïntroduceerd in Act I wanneer Abigail Williams, een jong meisje dat de heksenprocessen initieert, Goody Proctor beschuldigt van hekserij. Ze beweert dat Proctor de dolk gebruikt om boze geesten op te roepen en mensen kwaad te doen. Deze valse beschuldiging benadrukt de kracht van manipulatie en paranoia die Salem in zijn greep houden.
Naarmate het stuk vordert, wordt de dolk symbolisch voor de angst en het bijgeloof die de stad verteren. Het wordt gezien als een instrument van kwaadaardige krachten, dat in staat is schade aan te richten en de hysterie van hekserij te verspreiden. De angst rond de dolk weerspiegelt de grotere maatschappelijke angst voor het onbekende en het verlangen om zondebokken te vinden voor onverklaarbare tegenslagen.
De dolk symboliseert ook de erosie van vertrouwen en het uiteenvallen van relaties in de gemeenschap. Terwijl de processen escaleren, zorgen wantrouwen en achterdocht voor verdeeldheid onder buren en families, wat de vernietigende kracht van het wapen weerspiegelt. De aanwezigheid van de dolk onderstreept de kwetsbaarheid van het sociale weefsel van de stad, waardoor het kwetsbaar wordt voor manipulatie en desintegratie.
Bovendien dient de dolk als metafoor voor de vernietigende kracht van leugens en valse beschuldigingen. Abigails aanvankelijke leugen over het gebruik van de dolk door Goody Proctor zet een reeks gebeurtenissen in gang die grote schade aanrichten aan talloze onschuldige levens, en laat zien hoe zelfs een kleine daad van bedrog verwoestende gevolgen kan hebben.
In het slotakte, wanneer Elizabeth Proctor de dolk aan de rechtbank presenteert als bewijs van Abigails leugens, wordt het een krachtig symbool van waarheid en gerechtigheid. De openbaring legt de corruptie en manipulatie bloot die de beproevingen hebben geteisterd en bevestigt opnieuw het belang van het blootleggen van de waarheid, zelfs in tijden van angst en tegenspoed.
Over het geheel genomen symboliseert de dolk in "The Crucible" de destructieve krachten, angst, achterdocht en manipulatie die kenmerkend waren voor de heksenprocessen in Salem. Het onderstreept de kwetsbaarheid van de menselijke samenleving en de verstrekkende gevolgen van onwaarheden en valse beschuldigingen, en dient uiteindelijk als een waarschuwend verhaal over de gevaren van bijgeloof en massahysterie.