In de roman "The Call of the Wild" van Jack London zorgt het einde ervoor dat Buck voor een moeilijke keuze staat tussen zijn menselijke metgezel, John Thornton, en de roep van het wild. Hier is een samenvatting van het einde:
1. Redding en terugkeer: Buck en John Thornton ontsnappen met succes uit de Yeehats en keren terug naar de bewoonde wereld.
2. Reünie: John Thornton wordt herenigd met zijn collega-mijnwerkers en ze vestigen zich in hun kamp in de Yukon. Buck hervat zijn rol als sledehond en presteert goed.
3. Oproep van het wild: Buck begint echter een sterke aantrekkingskracht naar de wildernis te voelen. De roep van het wild wordt steeds intenser in hem, en hij begint meer tijd alleen door te brengen en de omgeving te verkennen.
4. Conflict: John Thornton voelt Bucks groeiende verlangen naar vrijheid en probeert te voorkomen dat hij afdwaalt. Hij kent de gevaren van het wild en wil Buck veilig houden. Dit leidt tot een conflict tussen Bucks verlangen naar vrijheid en zijn loyaliteit aan John Thornton.
5. Besluit: In een klimaatscène wordt Buck geconfronteerd met een roedel wolven. Hij kon ervoor kiezen zich bij de wolven aan te sluiten en zijn wilde instincten te omarmen, of trouw te blijven aan John Thornton.
6. Keuze en vertrek: Buck neemt de moeilijke beslissing om John Thornton te verlaten en zich bij de wolven aan te sluiten. Hij voelt de onweerstaanbare roep van het wild en realiseert zich dat zijn ware plaats bij de natuur ligt, en niet in de menselijke samenleving.
7. Transformatie: Buck wordt de leider van de wolvenroedel en omarmt zijn oeraard. Hij zwerft door de wildernis, vrij en ongetemd, en belichaamt de geest van het wild.
Het einde van "The Call of the Wild" benadrukt de krachtige verbinding tussen mens en natuur, terwijl de spanning tussen beschaving en de ongetemde wildernis wordt onderzocht. Het laat de lezers nadenken over de aantrekkingskracht van vrijheid en de offers die je moet brengen om die vrijheid na te streven.