1. Het perspectief van het wezen: Het monster beweert dat Frankenstein uitsluitend zijn kant van het verhaal presenteert en geen rekening houdt met de standpunten, gevoelens en ervaringen van het monster. Hij stelt dat zijn schepper heeft nagelaten zijn lijden, pijn en isolement weer te geven, wat cruciale elementen zijn om zijn karakter te begrijpen.
2. Emotionele impact: Het monster suggereert dat Frankenstein geen emotionele diepgang heeft en er niet in slaagt oprechte sympathie bij de lezers op te wekken. Hij uit zijn frustratie dat zijn schepper de diepgaande emotionele effecten van zijn daden niet in beeld heeft gebracht, zoals de angst en wanhoop die het monster voelt als gevolg van zijn verlatenheid en afwijzing door de samenleving.
Door deze ontbrekende elementen te benadrukken, wil het monster de complexiteit van zijn eigen verhaal, het emotionele gewicht van zijn ervaringen en de noodzaak voor lezers om zijn perspectief beter te begrijpen benadrukken.