_De golven rollen in en uit_,
_Over het zand, over de stenen_,
_Ze breken en vallen, en breken weer_,
_En hun eigen muziek maken_.
In de tweede strofe van "The Sea" gaat James Reeves verder met het beschrijven van de zee met behulp van personificatie en andere technieken. Hier is een analyse van deze strofe:
1. Herhaling: De herhaling van 'en' en 'pauze' voegt een gevoel van ritme toe aan de strofe en bootst de eb en vloed van de golven na.
2. Personificatie: Reeves gebruikt personificatie om de golven menselijke kwaliteiten te geven, en beschrijft ze als "weer in en uit rollen". Deze techniek brengt de zee tot leven en benadrukt het dynamische karakter ervan.
3. Alliteratie: Het gebruik van alliteratie ("break and fall") voegt nog meer muzikaliteit toe aan het couplet en benadrukt het geluid van de golven die op de kust beuken.
4. Beeldmateriaal: De strofe creëert een levendig beeld van de beweging van de zee over het zand en de stenen, waardoor een gevoel van kustlandschap wordt opgeroepen.
5. Zintuiglijke details: De verwijzing naar het geluid van brekende golven ("maak zelf muziek") activeert het gehoor van de lezer, waardoor hij zich de geluiden van de kust kan voorstellen.
Over het geheel genomen brengt de tweede strofe van "The Sea" op effectieve wijze de dynamische en muzikale aard van de zee over door middel van ritmische taal, beelden en geluid.