Wat is de toon in gedicht Behind House?

De toon in het gedicht "Behind the House" van Robert Frost is er een van nostalgie, verlangen en spijt. De spreker herinnert zich het verleden, toen hij tijd besteedde aan het verkennen van de omgeving achter zijn huis, en geeft uiting aan een gevoel van verlies voor die tijd. Hij beschrijft het gebied als een ‘ooit geliefde wildernis’ en betreurt het feit dat het in de loop van de tijd is veranderd. De toon van het gedicht is ook getint met een gevoel van melancholie, terwijl de spreker nadenkt over de vergankelijkheid van het leven en de onvermijdelijkheid van verandering.