In dit rijk waar de tijd vlucht,
Temidden van de kleuren die ontbranden,
Een dans van het leven ontvouwt zich in zicht.
Werkwoorden draaien en weven in sierlijke bewegingen,
Ze definiëren elk idee van onze reis,
Verhalen schilderen en toewijding aanwakkeren.
Liefde omarmd, de zoete roep van een hart,
Het gelach stroomde en brak de muur,
Gekoesterde momenten, voor altijd betoverd.
De strijd stijgt op als een wilde storm,
De angst neemt af naarmate de moed zich verzamelt,
Triomf komt tevoorschijn, geesten gevuld met kinderlijke glimlachen.
Hoop fluistert dromen in onze oren,
Stel je voor dat je fluistert wat er zou kunnen zijn,
De toekomst creëren, angsten wegnemen.
De tijd fluistert voort en laat een spoor achter,
Herinneringen gemaakt, het eeuwige zeil van de liefde,
Voor altijd met elkaar verweven, de verhalen die we vertellen.
In deze dans van werkwoorden krijgt het leven vorm,
Elke ontsnapping van de reis omarmend,
Een geweven tapijt dat een kosmische afdruk achterlaat op de tape van de tijd.