Narrative schriftelijk vertelt een verhaal en geleidelijk onthult informatie via personages van het verhaal . Narratief kan worden gedefinieerd als een sequentiële patroon van fictieve of nonfictional gebeurtenissen die worden gepresenteerd aan de lezer . Non - verhaal schrijven , anderzijds , behandelt een bepaald idee . Het brengt advies uit te brengen en organiseert haar materiaal en bewijzen op een manier dat dit advies duidelijk wordt uitgedrukt en overtuigend gepresenteerd. Hoewel verhaal schrijven is bedoeld om de lezer na te denken over een reeks van gebeurtenissen , acties en consequenties als ze zich voordoen in het verhaal , niet- verhalend schrijven duwt de lezer na te denken over het onderwerp .
Grammaticale structuur
Verhalen schrijven maakt gebruik van de taal creatief en , als gevolg daarvan , het vaak breekt grammaticale regels om de lezer te behagen . Spelling, grammatica en interpunctie gebruik is gratis en de schrijver kan soms voor kiezen om uitroeptekens te gebruiken om enthousiasme te tonen , hoofdletters om loudness of ellipsen zien om iets aan de verbeelding van de lezer te verlaten . Niet-verhalend schrijven, echter , volgt alle grammaticale conventies , evenals spelling , zinsbouw en interpunctie regels . Het maakt gebruik van de taal formeel en benaderingen in de meest geschikte manier is het mogelijk om een specifiek doel te dienen of hebben betrekking op een bepaald publiek .
Layout
Verhalen schrijven bevat een inleiding, een reeks van gebeurtenissen die de actie , een climax , en een resolutie te verhogen . Conflict is het belangrijkste ingrediënt van de schrift is , rijden het verhaal naar voren en geeft het perceel een reden. De presentatie van het verhaal is over het algemeen meer inventief en ontspannen dan niet- verhalend schrijven, en het gebruik van beschrijvende taal en dialoog is essentieel voor het schrijven emoties oproepen bij de lezer . In het geval van niet - verhalend schrijven, de schrijver maakt gebruik van directe rede om zijn betoog te presenteren , de lay-out is goed en consistent , en de verschillende onderdelen zijn verbonden met het aansluiten van woorden . Bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden worden niet gebruikt om een verhaal te vertellen , maar om voort relevante argumenten en ideeën zetten . Niet-verhalend schrijven bevat een inleiding , waarin de belangrijkste idee is vermeld; een paar alinea's , elk gericht op het bewijs van een deel van het centrale thema; en een conclusie , waarin het bepaalde onder de punten zijn samengevat en het laatste punt wordt gemaakt .
Tone
Terwijl verhaal schrijven grijpt de lezer door het oproepen van zijn verbeelding en waardoor hij ontsnapping , non - narratieve schriftelijk communiceert betekenis door gestructureerde , geïnformeerde argumenten en redeneringen . Als gevolg hiervan , verhalend en niet- verhalend schrijven worden gekenmerkt door een andere toon . Duidelijk, nauwkeurig , overtuigend en formeel , de toon van de niet - verhalende schrijven is gericht op het informeren , uit te leggen , het verhogen van het bewustzijn en het verstrekken van het bewijs . Aan de andere kant , verhaal schrijven is meer persoonlijk , informeel , creatief en emotioneel .