Victor Hugo werd geboren in Besançon, Frankrijk, op 26 februari 1802. Zijn vader, Joseph-Léopold-Sigisbert Hugo, was generaal in het Franse leger, en zijn moeder, Sophie Trébuchet, was de dochter van een rijke reder. Hugo had twee broers, Abel en Eugène, en een zus, Adèle.
Hugo's ouders waren allebei fervente royalisten, en zij voedden hun kinderen op dezelfde manier op. Hugo kreeg thuis onderwijs en was als student veelbelovend. Hij begon al op jonge leeftijd met schrijven en publiceerde zijn eerste gedicht, "Élégie sur les ruines du château de Blois", toen hij nog maar 14 jaar oud was.
In 1821 trouwde Hugo met Adèle Foucher. Het echtpaar kreeg samen vijf kinderen, maar slechts drie overleefden de volwassenheid. In 1823 publiceerde Hugo zijn eerste roman, 'Han d'Islande'. De roman was een succes en lanceerde Hugo's carrière als schrijver.
Hugo schreef nog veel meer romans, waaronder "Les Misérables" (1862), "De Klokkenluider van de Notre-Dame" (1831) en "Zwoegers van de Zee" (1866). Hij schreef ook toneelstukken, gedichten en essays. Hugo was een productief schrijver en hij produceerde een enorm oeuvre.
Hugo was een fervent republikein en hij stond vaak kritisch tegenover de Franse regering. In 1851 werd hij gedwongen in ballingschap te gaan nadat Napoleon III de macht had gegrepen. Hugo leefde bijna twintig jaar in ballingschap, gedurende welke tijd hij enkele van zijn beroemdste werken schreef.
Hugo keerde in 1870 terug naar Frankrijk en werd gekozen in de Franse Nationale Vergadering. Hij bleef schrijven tot aan zijn dood in 1885.
Hugo wordt beschouwd als een van de grootste schrijvers uit de Franse literatuur. Zijn werken zijn in vele talen vertaald en aangepast voor toneel en scherm. Hugo's schrijven staat bekend om zijn schoonheid, zijn kracht en zijn sociale bewustzijn. Hij is een werkelijk invloedrijke figuur, en zijn werk wordt nog steeds gelezen en gewaardeerd door mensen over de hele wereld.