Er zijn verschillende manieren waarop auteurs conflicten kunnen gebruiken zonder dit expliciet te onthullen:
1. Verborgen motieven :Personages kunnen geheime motivaties of agenda's hebben, waardoor een sfeer van onzekerheid ontstaat over hun bedoelingen en dit leidt tot onvoorziene conflicten of wendingen in de plot.
2. Onopgeloste verledens :De achtergronden of ervaringen uit het verleden van personages kunnen geheimen bevatten die een aanzienlijke impact hebben op het heden en die geleidelijk aan ontrafelen naarmate het verhaal zich ontvouwt.
3. Dubbelzinnige bedreigingen :Er kan op een dreigend gevaar of een dreigende dreiging worden gezinspeeld, maar deze wordt niet volledig beschreven, waardoor lezers onzeker blijven over de ware aard en gevolgen ervan.
4. Meerdere perspectieven :Wanneer verhalen vanuit meerdere perspectieven worden verteld, kunnen lezers tegenstrijdige of onvolledige gezichtspunten te zien krijgen, waardoor verwarring over de waarheid ontstaat en de spanning toeneemt.
5. Geleidelijke openbaring :Auteurs kunnen ervoor kiezen informatie in fragmenten te onthullen, waarbij ze langzaam de details van het conflict blootleggen naarmate het verhaal vordert, in plaats van alles in één keer uiteen te zetten.
6. Misleiding :Auteurs kunnen lezers opzettelijk misleiden door ogenschijnlijk onbeduidende aanwijzingen of afleidingsmanoeuvres te presenteren, waardoor de aandacht wordt afgeleid van de werkelijke bron van het conflict.
7. Intern conflict :De interne worstelingen, angsten of twijfels van personages kunnen ook conflicten veroorzaken zonder direct gebonden te zijn aan externe gebeurtenissen of antagonisten.
Door vakkundig met deze elementen van spanning om te gaan, kunnen auteurs ervoor zorgen dat lezers in hun verhalen blijven investeren en gretig pagina's omslaan om de ultieme oplossing te ontdekken van de conflicten en onzekerheden die zich in het verhaal hebben opgebouwd.