Ik zit weer vast in het donker,
Zonder uitweg, zonder mogelijkheid om opnieuw op te starten.
Nog een dag, nog een leugen,
Nog een kans om afscheid te nemen.
(Koor)
Ik kan het niet meer aan,
Ik ben klaar om de deur te sluiten.
Dus ik geef het op,
Ik laat los,
Ik annuleer mijn toekomst,
En mijn verleden omarmen.
(Vers 2)
Ik ben het beu om alleen te zijn,
Ik ben het zat om me als een steen te voelen.
Ik ben de pijn en de pijn beu,
Ik ben het zat om me te schamen.
(Koor)
Ik kan het niet meer aan,
Ik ben klaar om de deur te sluiten.
Dus ik geef het op,
Ik laat los,
Ik annuleer mijn toekomst,
En mijn verleden omarmen.
(Brug)
En de toekomst die het in petto heeft en kent,
Zal me alleen maar meer dieptepunten brengen,
Dat ik niet kan verdragen,
Het enige wat ik kan doen is breken.
(Koor)
Ik kan het niet meer aan,
Ik ben klaar om de deur te sluiten.
Dus ik geef het op,
Ik laat los,
Ik annuleer mijn toekomst,
En mijn verleden omarmen.
(Outro)
En misschien op een dag,
Ik zal mijn weg vinden,
Maar tot dan,
Ik blijf hier in het donker.