* om het dagelijkse leven nauwkeurig af te beelden: Realisten concentreerden zich op het leven van gewone mensen, vaak uit de lagere of middenklasse, waarbij ze hun worstelingen, relaties en dagelijkse routines verkennen. Ze huwden geïdealiseerde of romantische portretten van het leven.
* om de invloed van sociale en economische omstandigheden te tonen: Realisten onderzochten hoe sociale structuren, economische ongelijkheid en historische gebeurtenissen de individuele levens hadden beïnvloed. Ze wilden de harde realiteiten van armoede, industrialisatie en sociaal onrecht blootleggen.
* om personages af te beelden met psychologische diepte: Realistische schrijvers probeerden personages te presenteren met realistische gebreken en motivaties, die hun complexiteit en innerlijke worstelingen benadrukten. Ze concentreerden zich op de gedachten, gevoelens en motivaties van hun personages in plaats van alleen hun acties.
* om een realistische stijl te gebruiken: Realisten gebruikten een eenvoudige, vaak niet -afgestemde schrijfstijl, waarbij poëtische taal of melodrama werd vermeden. Ze concentreerden zich op dialoog die natuurlijk en nauwkeurig klonk, met behulp van volkstaal en spreektaal.
* om sociale kwesties te verkennen en maatschappelijke normen uit te dagen: Realistische literatuur ging vaak controversiële onderwerpen aan, zoals armoede, prostitutie, alcoholisme en religieuze hypocrisie, gericht op het vergroten van het bewustzijn en het veroorzaken van sociale verandering.
Samenvattend, Het doel van realistische schrijvers was om een waarheidsgetrouwe en onfeilbare kijk op de wereld te presenteren, wat de complexiteit van de menselijke natuur en de realiteit van het sociale leven benadrukte. Ze wilden de romantiek en geïdealiseerde portretten van de realiteit uitdagen en een meer gegronde en realistische weerspiegeling van het leven bieden.