• Natuurrecht :Grotius geloofde in het bestaan van een hogere, universele morele wet die losstaat van enig menselijk gezag of positieve wetten. Hij betoogde dat deze natuurwet voortkomt uit de menselijke rede en de natuur zelf en dient als basis voor het internationale recht en de ethiek.
• Vrijheid van de zee :Grotius pleitte krachtig voor de vrijheid van de zeeën en daagde de heersende praktijken van territoriale wateren en mare clausum (gesloten zeeën) uit. In zijn baanbrekende werk, "Mare Liberum" (De Vrije Zee), stelde hij dat de zee open en toegankelijk zou moeten zijn voor alle naties, zodat handel en navigatie ongehinderd mogelijk zouden zijn.
• Soevereiniteit en territoriale integriteit :Grotius erkende het concept van soevereiniteit en het recht van staten om zichzelf te regeren zonder inmenging van buitenaf. Hij benadrukte het belang van het respecteren van de territoriale integriteit en politieke onafhankelijkheid van andere naties, een fundamenteel principe in het internationaal recht.
• Theorie van rechtvaardige oorlog: Grotius ontwikkelde en verfijnde de theorie van de rechtvaardige oorlog, die tot doel had criteria vast te stellen voor wanneer het moreel aanvaardbaar was om zijn toevlucht te nemen tot oorlog. Hij voerde aan dat oorlog alleen als laatste redmiddel mag worden gevoerd en aan specifieke voorwaarden moet voldoen, waaronder een rechtvaardige zaak, evenredigheid en de juiste intentie.
• Verdragenrecht: Grotius heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het verdragenrecht, waarbij hij beginselen uiteenzette als pacta sunt servanda (afspraken moeten worden nagekomen) en de heiligheid van verdragen. Hij benadrukte het bindende karakter van verdragen en de verplichtingen die ze tussen staten met zich meebrengen.
• Codificatie van het internationaal recht: Grotius geloofde in het belang van het codificeren en systematiseren van het internationaal recht. Zijn inspanningen hebben een belangrijke rol gespeeld bij het leggen van de basis voor de moderne codificatie van het internationaal recht en bij het vormgeven van de ontwikkeling ervan als een afzonderlijk vakgebied.
• Individuele rechten en verantwoordelijkheden: Grotius behandelde ook kwesties die verband houden met individuele rechten en verantwoordelijkheden binnen de context van het internationaal recht. Hij voerde aan dat individuen bepaalde fundamentele rechten en bescherming hebben die de staatsgrenzen overstijgen en dat zij op grond van het internationaal recht verantwoordelijk moeten worden gehouden voor hun daden.
De ideeën en principes van Grotius blijven het moderne internationale recht beïnvloeden en vormgeven aan discussies over kwesties als mensenrechten, soevereiniteit en de regulering van oorlogsvoering. Zijn bijdragen op het gebied van het internationaal recht hebben een blijvende erfenis nagelaten en hem tot een prominente figuur gemaakt in de ontwikkeling van het internationale juridische denken.