Volgens het idee van volkshedonisme maken mensen vaak keuzes die uitsluitend gebaseerd zijn op hun vermogen om hun eigen zintuiglijke genot te maximaliseren en ongemak in het huidige moment te vermijden. Dit kan resulteren in een beperkte focus op plezier op de korte termijn en een veronachtzaming van de potentiële negatieve gevolgen van die acties voor henzelf, anderen of de samenleving als geheel.
Volkshedonisme staat in contrast met de meer complexe filosofische en ethische benaderingen van geluk, die factoren als deugd, zingeving, persoonlijke groei, relaties en het welzijn van anderen beschouwen als belangrijke aspecten van een vervullend leven.
Hoewel het zoeken naar plezier en het vermijden van pijn natuurlijke menselijke verlangens zijn, suggereert volkshedonisme een neiging om zintuiglijk genot te simpel te maken en prioriteit te geven ten koste van andere betekenisvolle en duurzame bronnen van geluk. Critici beweren dat het uitsluitend vertrouwen op het zoeken naar plezier vaak leidt tot een gebrek aan persoonlijke vervulling en bredere sociale en ethische overwegingen kan ondermijnen.