Op welke manieren eindigt de passage op een sinistere toon?

1. De vermelding van de ‘uitgestrekte woestijn’ en ‘grote stilte’ creëert een griezelige en desolate sfeer, wat erop wijst dat er iets onheilspellends onder de oppervlakte op de loer ligt.

2. De toespeling op de ‘verloren kunsten en legenden’ duidt op een verborgen kennis of macht die zowel aantrekkelijk als gevaarlijk is.

3. De herhaalde uitdrukking 'ze wachtten' wekt een gevoel van verwachting en spanning op, waardoor de lezer zich afvraagt ​​waar deze onbekende entiteiten precies op wachten en wat hun bedoelingen zouden kunnen zijn.

4. De passage eindigt abrupt zonder enige oplossing of verklaring voor de vreemde gebeurtenissen te bieden, waardoor de lezer een aanhoudend gevoel van onbehagen en onzekerheid achterlaat.