- Het gebruik van toeschouwers als dansers. Dit gebeurt vaak in flashmobs of andere verrassingsoptredens.
- Het publiek vragen om deel te nemen aan specifieke bewegingen. De dans kan bijvoorbeeld een gedeelte bevatten waarin het publiek wordt gevraagd met hun armen te zwaaien of in de handen te klappen.
- Een dialoog creëren met het publiek. De dans kan een verhaal vertellen of vragen stellen waarop het publiek met hun bewegingen kan reageren.
Interactieve dans kan een zeer boeiende en gedenkwaardige ervaring zijn voor zowel de artiesten als het publiek. Het zorgt ervoor dat het publiek zich meer verbonden voelt met de voorstelling en er een gevoel van eigenaarschap over heeft. Interactieve dans kan ook een geweldige manier zijn om gemeenschaps- en sociale interactie te bevorderen.
Enkele voorbeelden van interactieve dans zijn:
- Revelations van Alvin Ailey American Dance Theatre. Deze dans vertelt het verhaal van de Afro-Amerikaanse ervaring door middel van een reeks spirituals. Het publiek wordt gevraagd om deel te nemen aan het laatste deel, "Rocka My Soul", door in de handen te klappen en met hun lichaam te zwaaien.
- De 'Proximity' van het Australische danstheater. Deze dans gaat over de relatie tussen de mens en zijn omgeving. Het publiek wordt uitgenodigd om door een reeks verschillende omgevingen te bewegen, die elk zijn ontworpen om een andere emotie op te roepen.
- Het "Schaduwland" van het Pilobolus Danstheater. Deze dans maakt gebruik van schaduwpoppenspel om een reeks bewegende beelden te creëren. Het publiek wordt gevraagd om met de schaduwen te communiceren door met hun armen en lichamen te zwaaien.
Interactieve dans is een relatief nieuw genre, maar wint snel aan populariteit. Het is een spannende en innovatieve manier om dans te ervaren en contact te maken met andere mensen.