Enkele sleutelfactoren die bijdragen aan de ontwikkeling van reggaetón-dans zijn onder meer:
1. Afrikaans-Caribische invloeden :De beweging omvat Afro-Caribische dansvormen, vooral uit landen als Puerto Rico, de Dominicaanse Republiek en Jamaica. Dansbewegingen als 'perreo' en 'sandunga' putten uit Afrikaanse lichaamstaal, culturele ritmes en beats.
2. Stedelijke dansstijlen :Reggaetón omvat ook urban dansstijlen zoals hiphop, breakdance en rap. Het bevat ingewikkeld voetenwerk, bodyrolls en freestyle-elementen, samen met geïmproviseerde bewegingen.
3. Sociale clubs en danszalen :De ontwikkeling van reggaetón-dans is sterk verbonden met sociale clubs en danszalen in Latino-wijken. Het ontstond als een vorm van sociale expressie en een manier voor individuen om verbinding te maken met hun culturele wortels.
4. Muziek en ritme :De dynamische reggaetónmuziek, met zijn karakteristieke dembow-ritme, dient als katalysator voor dansbewegingen en -stijlen. De gesyncopeerde beats en het snelle tempo creëren een omgeving die creatieve interpretatie door middel van dans aanmoedigt.
5. Invloed van Reggaeton-muziek :De populariteit van reggaeton-muziekartiesten, zoals Daddy Yankee, Don Omar, Wisin y Yandel en Tego Calderón, zorgde er niet alleen voor dat het genre internationale bekendheid kreeg, maar speelde ook een belangrijke rol bij het presenteren en populariseren van reggaeton-dansbewegingen en -stijlen.
Door de jaren heen is reggaetón-dans blijven evolueren, nieuwe invloeden bevatten en een wereldwijd dansfenomeen geworden. Er wordt van genoten in dansclubs, sociale bijeenkomsten en culturele evenementen over de hele wereld, waarbij het de oorspronkelijke wortels overstijgt en de creatieve expressie en levendige energie van de Latino-cultuur laat zien.