Culturele datering omvat het analyseren van verschillende aspecten van een werk of gebeurtenis, zoals:
Taal en woordenschat :Bepaalde woorden, zinsneden en taalkundige constructies kunnen indicatief zijn voor een bepaald tijdperk. Het gebruik van specifieke jargontermen of verouderde uitdrukkingen kan bijvoorbeeld helpen bij het vaststellen van een culturele datering.
Mode en kleding :Kledingstijlen, kapsels en accessoires kunnen aanwijzingen geven over de periode. De aanwezigheid van broeken met wijde bodem en plateauzolen kan bijvoorbeeld aan de jaren zeventig doen denken, terwijl hoepelrokken en mutsen aan het midden van de 19e eeuw kunnen doen denken.
Kunst en architectuur :Artistieke stromingen en architecturale stijlen kunnen ook dienen als culturele markers. Het gebruik van Art Nouveau-motieven in de architectuur of de prevalentie van impressionistische technieken in schilderijen kunnen er bijvoorbeeld toe bijdragen dat een werk eind 19e eeuw dateert.
Technologie en uitvindingen :De aan- of afwezigheid van specifieke technologieën en innovaties kunnen indicatief zijn voor een bepaald tijdperk. Zo kan de afbeelding van stoommachines of de vermelding van telegrafen de 19e eeuw suggereren, terwijl het gebruik van personal computers of smartphones op een recentere tijd wijst.
Sociale gewoonten en normen :Culturele dateringen kunnen ook gebaseerd zijn op heersende sociale gewoonten, normen en waarden. De weergave van genderrollen, gezinsdynamiek of maatschappelijke attitudes kan bijvoorbeeld inzicht verschaffen in de historische context van een werk.
Culturele dateringen stellen wetenschappers, historici en cultuuranalisten in staat de context en achtergrond van creatieve werken, historische gebeurtenissen en culturele verschijnselen te begrijpen, waardoor waardevolle inzichten worden verkregen in het verleden en hoe dit het heden vormgeeft.