De gumboot-dans dient verschillende doelen:
1. Communicatie :In de mijnen, waar verbale communicatie vaak moeilijk was vanwege het lawaai en de duisternis, bood de gumbootdans een manier voor mijnwerkers om met elkaar te communiceren. Door het stampen en klappen ontstond een ritmische code die door alle mijnwerkers kon worden begrepen, ongeacht hun taal of etniciteit.
2. Expressie :Door de gumboot-dans konden mijnwerkers hun emoties, frustraties en hoop uiten terwijl ze werkten in de barre en onderdrukkende omstandigheden van de mijnen. Het bood hen een creatieve uitlaatklep om hun opgekropte emoties los te laten en verbinding te maken met hun culturele erfgoed.
3. Eenheid en solidariteit :De rubberlaarzendans zorgde voor een gevoel van eenheid en solidariteit onder de mijnwerkers. Het hielp bij het slechten van barrières op het gebied van taal, etniciteit en sociale status, waardoor een gevoel van kameraadschap en verbondenheid ontstond onder de mijnwerkers die de gemeenschappelijke ervaring van het werken in de mijnen deelden.
4. Amusement :De gumboot-dans diende ook als een vorm van vermaak voor mijnwerkers. Het bood hen een manier om te ontspannen en te genieten na een dag hard werken. De dans evolueerde vaak naar geïmproviseerde wedstrijden, waar mijnwerkers hun vaardigheden en creativiteit lieten zien.
5. Cultureel behoud :De gumbootdans is een belangrijk onderdeel geworden van de Zuid-Afrikaanse cultuur en erfgoed. Het is een krachtig symbool van de strijd en triomfen van de mijngemeenschap en is bewaard gebleven en gevierd door middel van verschillende culturele optredens en evenementen.
Over het geheel genomen dient de gumboot-dans als een middel voor communicatie, expressie, eenheid, amusement en cultureel behoud voor Zuid-Afrikaanse mijnwerkers en is het een integraal onderdeel van hun culturele identiteit geworden.