Literaire prijzen:
* Nobelprijs in de literatuur (1913): Dit is misschien wel zijn beroemdste prijs. Hij was de eerste Aziatische die deze prestigieuze prijs won en hem ontving voor zijn "diep gevoelige, frisse en mooie poëzie."
* Knighthood (1915): Tagore werd geridderd door koning George V van het Verenigd Koninkrijk. Hij afstandde echter van deze titel in 1919 uit protest tegen het bloedbad van Jallianwala Bagh.
Andere prijzen en herkenningen:
* Fellow van de Royal Asiatic Society of Bengal (1901): Dit weerspiegelde zijn bijdragen aan de Bengaalse literatuur en cultuur.
* Doctor of Laws (LL.D.) van Oxford University (1912): Deze eredoctoraat werd gegeven als erkenning voor zijn literaire en filosofische prestaties.
* Doctor in de literatuur (D.Litt.) Van de Universiteit van Calcutta (1921): Nog een eredoctoraat die zijn belangrijke bijdragen aan de Bengaalse literatuur viert.
* Doctor in de brieven (D.Litt.) Van Harvard University (1930): Deze eer weerspiegelde de invloed van Tagore op de wereldliteratuur en zijn rol bij het bevorderen van culturele uitwisseling.
* Doctor in de literatuur (D.Litt.) Van de Universiteit van Tokyo (1930): Zijn bijdragen aan internationaal begrip en culturele uitwisseling erkennen.
Naast prijzen wordt de erfenis van Tagore gedefinieerd door:
* Zijn belangrijke bijdragen aan de Bengaalse literatuur en cultuur: Hij wordt beschouwd als de vader van het moderne Bengaalse proza en poëzie. Zijn werken omvatten romans, korte verhalen, toneelstukken, gedichten, essays en liedjes.
* Zijn invloed op de wereld: De werken van Tagore zijn in talloze talen vertaald en hebben het leven van miljoenen over de hele wereld aangeraakt.
* Zijn visie op een universeel humanisme: Hij pleitte voor vrede, eenheid en begrip tussen verschillende culturen en naties.
Hoewel prijzen een bewijs zijn van zijn prestaties, ligt Tagore's ware erfenis in zijn blijvende invloed op literatuur, cultuur en menselijk denken.