In veel opzichten heeft Christofs argument enige geldigheid. Hij wijst op de toenemende prevalentie van nepnieuws, oppervlakkig amusement en manipulatie van informatie in de media, waardoor het moeilijk kan worden de waarheid te onderscheiden. Bovendien hebben de commodificatie van ervaringen en het verlangen naar roem en rijkdom geleid tot een cultuur waarin authenticiteit en echte verbindingen vaak worden opgeofferd aan oppervlakkigheid.
Christofs perspectief vereenvoudigt echter ook de complexiteit van waarheid en werkelijkheid. Hoewel er uitdagingen en complexiteiten zijn bij het navigeren door het moderne medialandschap, is het oneerlijk om de hele echte wereld af te doen als een gebrek aan waarheid. Er zijn talloze individuen, gemeenschappen en bewegingen die streven naar waarheid, gerechtigheid en betekenisvolle verbindingen in verschillende aspecten van het leven.
Uiteindelijk is de vraag of Christof op het goede spoor zit subjectief en hangt af van individuele percepties van waarheid en werkelijkheid. Het boek moedigt lezers aan om kritisch na te denken over de aard van de waarheid, de rol van media en technologie, en de betekenis van authenticiteit in een wereld die steeds meer wordt gevormd door gefabriceerde ervaringen.