In televisiesystemen worden video-oscillatoren gebruikt om de horizontale en verticale synchronisatiesignalen te genereren die de juiste weergave van beelden op een tv-scherm regelen. Het horizontale synchronisatiesignaal heeft gewoonlijk een frequentie van ongeveer 15,625 kHz, terwijl het verticale synchronisatiesignaal doorgaans rond de 50 Hz (voor PAL-systemen) of 59,94 Hz (voor NTSC-systemen) ligt.
Bij videoproductie en -bewerking kunnen video-oscillatoren worden gebruikt om speciale effecten te genereren, zoals wipes en fades. Het frequentiebereik van deze oscillatoren kan, afhankelijk van de gewenste effecten, verder reiken dan het standaard videofrequentiebereik.
Samenvattend kan de frequentie van een video-oscillator variëren op basis van de specifieke toepassing, variërend van enkele tientallen hertz tot tientallen kilohertz, maar deze werkt voornamelijk binnen het videofrequentiebereik voor een goede opwekking van videosignalen.