Er zijn verschillende overeenkomsten tussen de theorie van de consumentenproductie en andere economische theorieën, waaronder:
1. Rationele besluitvorming . De consumentenproductietheorie gaat ervan uit dat consumenten rationele beslissers zijn die de combinatie van goederen en diensten zullen kiezen die hen het hoogste niveau van tevredenheid oplevert. Deze veronderstelling komt overeen met de veronderstelling van rationeel eigenbelang die fundamenteel is voor de neoklassieke economie.
2. Marginale analyse . De consumentenproductietheorie maakt gebruik van marginale analyse om de optimale toewijzing van hulpbronnen te bepalen. Hierbij wordt het marginale voordeel van een extra eenheid van een goed of dienst vergeleken met de marginale kosten van die eenheid. De consument zal ervoor kiezen om extra eenheden van een goed of dienst te consumeren totdat het marginale voordeel gelijk is aan de marginale kosten.
3. Begrotingsbeperkingen . De consumentenproductietheorie houdt rekening met het feit dat consumenten budgetbeperkingen hebben. Dit betekent dat zij het zich niet kunnen veroorloven onbeperkte hoeveelheden goederen en diensten te consumeren. De consument moet de combinatie van goederen en diensten kiezen die hun nut maximaliseert binnen hun budgetbeperkingen.
4. Tijdsbeperkingen . De consumentenproductietheorie houdt ook rekening met het feit dat consumenten tijdgebrek hebben. Dit betekent dat ze een beperkte hoeveelheid tijd beschikbaar hebben om te werken, een inkomen te verdienen en goederen en diensten te consumeren. De consument moet de verdeling van zijn tijd tussen deze activiteiten kiezen die zijn nut maximaliseert.
5. Optimalisatie . De consumentenproductietheorie probeert de optimale toewijzing van hulpbronnen voor een bepaalde consument te identificeren. Hierbij gaat het om het vinden van de combinatie van goederen en diensten die het nut van de consument maximaliseert, gegeven hun budget en tijdsdruk.
Deze overeenkomsten laten zien dat de theorie van de consumentenproductie consistent is met het bredere raamwerk van de neoklassieke economie. Het maakt gebruik van vergelijkbare aannames en analytische hulpmiddelen om uit te leggen hoe consumenten beslissingen nemen over de toewijzing van hun hulpbronnen. De consumentenproductietheorie heeft echter ook enkele unieke kenmerken die haar onderscheiden van andere economische theorieën, zoals de focus op de rol van niet-marktactiviteiten in de besluitvorming van consumenten.