1. Verwerkingscomplexiteit: Kodachrome vereiste een complexe, meerstappen en tijdrovende verwerkingsprocedure die alleen kon worden gedaan door gespecialiseerde laboratoria. Deze beperkte toegang en verhoogde de kosten voor het ontwikkelen van de film.
2. Gevoeligheid: Vroeg Kodachrome was relatief traag (lage ISO), waardoor het moeilijk was om te schieten in omstandigheden met weinig licht zonder een statief of flits te gebruiken. Dit beperkte zijn veelzijdigheid in bepaalde situaties.
3. Kleurbalans: De kleurbalans van Kodachrome was vrij gevoelig voor het type licht dat werd gebruikt. Hoewel de film was ontworpen voor daglicht, kan deze onnauwkeurige kleuren produceren bij gebruik met kunstmatige lichtbronnen.
4. Graan: Kodachrome, vooral de eerdere versies, zou een merkbare graan kunnen vertonen, vooral bij hogere ISO's. Dit beperkte het vermogen van de film om fijnkorrelige en gedetailleerde afbeeldingen te produceren.
5. Color Fidelity: Hoewel Kodachrome bekend stond om zijn nauwkeurige kleurweergave, was het niet altijd perfect. Vroege versies worstelden soms met het reproduceren van bepaalde kleuren, vooral huidtinten, die te rood kunnen lijken.
6. Beschikbaarheid: Kodachrome was niet altijd direct beschikbaar in alle formaten en maten, wat het gebruik ervan voor bepaalde soorten fotografie kon beperken.
7. Kosten: In vergelijking met andere kleurenfilms van zijn tijd was Kodachrome aanzienlijk duurder. Dit kan een barrière zijn voor budgetbewuste fotografen.
8. Beperkte breedtegraad: Kodachrome had een relatief smalle blootstellingswedstrijden, wat betekent dat het gevoeliger was voor over- en onderbelang. Dit vereiste meer precieze blootstellingscontrole en beperkte de creatieve vrijheid van fotografen.
9. HOOFDELLIJK: Hoewel Kodachrome bekend stond om zijn uitzonderlijke archiefstabiliteit, had het een beperkte houdbaarheid. Dit betekende dat het opslaan van de film voor langere periodes de kwaliteit ervan zou kunnen verslechteren.
10. Beperkte kleur gamma: In vergelijking met moderne digitale camera's en enkele andere filmvoorraden, was het kleurengamma van Kodachrome beperkter. Dit betekende dat bepaalde kleuren niet nauwkeurig konden worden gereproduceerd.
Deze nadelen werden geleidelijk aangepakt door verbeteringen in het formulerings- en productieproces van de film. Zelfs de latere versies van Kodachrome behielden echter enkele van deze kenmerken.