Het Belang van Color Theory in Films

Kleur theorie als het gaat om films werd ontwikkeld als gevolg van een toenemende wens om regie- visie en presentatie betekenissen van kunstfilms interpreteren. Elke kleur combinatie aanwezig zijn in een film kan worden geïnterpreteerd als de kleur theorie . Dit geldt ook voor zwart-wit , verzadigde kleuren en prop of kostuumontwerp . Inzicht in de verschillende toepassingsgebieden van kleur in films is vaak belangrijk voor het begrip van de betekenis van een film. Black and White

Artistiek gebruik van zwart-wit fotografie wordt vaak gebruikt om de leeftijd en historische verschillen te brengen . Een voorbeeld van een zwart-wit fotografie in een film is de 1993 Steven Spielberg film " Schindler's List ".
Props

Door het combineren van rekwisieten van dezelfde kleur in dezelfde scène, kan een bestuurder vaak invloed een bepaalde stemming in de kijker . Een voorbeeld hiervan is met de kleur blauw eenzaamheid en depressie brengen . Krzysztof Kie &# x15B; lowski vaak gebruikt dit effect in zijn 1993 film " Drie Kleuren: Blauw . "
Schilderen

Sommige films gebruiken geschilderd effecten in real life situaties om een ​​gevoel van fantasie of onrealistische doelen te geven . Dit kan het schilderen van bloemen op te nemen in een impressionistische manier , terwijl de rest van een schot onveranderd . Danny Boyle gebruikt deze hetzelfde effect in zijn 2002 film " 28 Days Later . "
Desaturated Kleur

Minder verzadiging kleur wordt vaak gebruikt om de armoede of leeftijd te brengen . In dit effect , wordt de schittering van kleuren dof en donkere kleuren ( grijs, zwart , bruin ) worden gebruikt . Sam Mendes maakt gebruik van dit effect sterk in zijn 2001 film " Road to Perdition . "
Verzadigde Kleuren

Verzadigde kleuren kunnen worden gebruikt om een ​​bepaalde scène of object accentueren . Wanneer een kleur verzadigd is , wordt het helderder of helderder gemaakt . Dit effect kan worden bereikt met digitale effecten of gekleurd licht werpen op een afbeelding van het scherm af . Een voorbeeld van deze techniek is het Ethan Coen film " Blood Simple . "