Het lied begint met Dylan die een vrouw beschrijft die "als een kat in het donker" is en een "bergstroom die in de zee uitmondt". Hij gebruikt deze metaforen om een gevoel van mysterie en verwondering over de vrouw en haar relatie met hem over te brengen.
Dylan gaat vervolgens nadenken over de aard van de tijd en hoe deze onze ervaringen vormgeeft. Hij zingt:"De tijd is een oceaan, maar hij eindigt aan de kust" en "Je weet pas wat je hebt als het weg is." Deze teksten suggereren dat we de dingen die we hebben vaak pas waarderen als ze verloren gaan, en dat tijd een kostbare hulpbron is die niet als vanzelfsprekend mag worden beschouwd.
In het refrein herhaalt Dylan de regel "Ain't it magic?" Dit refrein benadrukt het gevoel van verwondering en ontzag dat hij voelt over het leven en de wereld om hem heen. Hij wordt getroffen door de schoonheid en complexiteit van het bestaan, en hij ziet magie in zelfs de kleinste details.
Het nummer eindigt met Dylan die zijn verlangen uitdrukt om betekenis in zijn leven te vinden. Hij zingt:'Ik zoek een wonder', en hij vraagt:'Zit het in de wind?' Deze teksten suggereren dat hij openstaat voor de mogelijkheid om iets te ontdekken dat groter is dan hijzelf en dat hij bereid is ernaar te zoeken, zelfs als dat betekent dat hij met onzekerheid te maken krijgt.
Over het geheel genomen is "Magic" een nummer dat luisteraars uitnodigt om na te denken over de aard van de werkelijkheid en hun eigen plaats daarin. Het is een viering van de schoonheid van het leven, de kracht van liefde en de zoektocht naar betekenis in een steeds veranderende wereld.