Hij vertelt over een man genaamd Max die een reus was, "A Real Monster", en vastzat in een sneeuwstorm Proberen thuis te komen. De man was "koud en hongerig en bang" en dacht dat hij zou sterven. Hij zag een klein, "klein klein huis" met rook die uit zijn schoorsteen kwam. Hij klopte op de deur en een kleine oude dame antwoordde.
De vrouw was bang voor de gigantische man, maar hij verzekerde haar dat hij alleen een plek wilde om warm te blijven. Hij bleef de nacht en werd behandeld met vriendelijkheid en warmte. 'S Ochtends had de vrouw hem een enorm ontbijt gemaakt en zei dat hij welkom was om zo lang te blijven als hij nodig had.
Grim beëindigt het verhaal met deze regel:"Zie je, Max was nooit meer alleen. Hij had een plek gevonden om erbij te horen. En dat was het wonder van kerstavond."
De betekenis van het verhaal:
Dit verhaal is belangrijk omdat het paralleleert met de eigen reis van Max om acceptatie en verbondenheid te vinden. Het is Grims manier om te zeggen dat zelfs de grootste, meest gevreesde mensen vriendelijkheid en liefde kunnen vinden, net zoals Max acceptatie met freak vond.