1. Core Gameplay Loops: Of het nu gaat om platforming, puzzeloplossing of actie-avontuur, de fundamentele gameplay-lussen blijven vergelijkbaar. Spelers proberen nog steeds uitdagingen te overwinnen, doelstellingen te bereiken en door het spel te gaan. De kernlus van "Spelen, leren, aanpassen, herhalen" blijft constant.
2. verhalen vertellen en karakterontwikkeling: Games, ongeacht ERA, vertellen verhalen en maken personages die resoneren met spelers. Dit fundamentele aspect van boeiende spelers blijft ongewijzigd. Hoewel de middelen voor het vertellen van verhalen zijn geëvolueerd (tussenfilmpjes, dialoogbomen, enz.), Is het doel nog steeds om emoties op te roepen en contact te maken met de speler.
3. Het nastreven van beheersing: Spelers streven ernaar de mechanica van het spel te beheersen, of het nu gaat om ingewikkelde combo's in vechtspellen of het beheersen van de ingewikkeldheden van strategiespellen. Dit gevoel van progressie en beheersing blijft een belangrijke drijfveer van spelersbetrokkenheid.
4. Socialisatie en concurrentie: Zelfs vroege games bevorderden sociale verbindingen via multiplayer -modi en de gedeelde spelervaring. Tegenwoordig zijn online spelgemeenschappen levendig en blijft de competitieve geest voor velen een drijvende kracht.
5. De kracht van verbeelding: Terwijl moderne games afhankelijk zijn van ongelooflijke afbeeldingen, gebruiken zowel oude als nieuwe games verbeelding om meeslepende werelden en ervaringen te creëren. Het vermogen van de speler om met het spel om te gaan en de gaten in te vullen, is een cruciaal element van zowel retro als modern gamen.