1. De sluwheid van Buck:
Buck, de hoofdpersoon, toont bij verschillende gelegenheden sluwheid. Vooral tijdens de luchtgevechtscènes leert Buck zijn tegenstanders te misleiden en te slim af te zijn, door snel te denken en strategische bewegingen te maken. Hij lokt ze vaak in de val of laat ze fouten maken.
2. De sluwheid van John Thornton :
John Thornton, Buck's menselijke metgezel, vertoont ook sluwheid in zijn interacties met zowel honden als mensen. Hij wint op slimme wijze het vertrouwen van Buck door vriendelijkheid te tonen, en gebruikt later sluwe tactieken om de wolvenroedel te slim af te zijn en zijn eigendommen te beschermen.
3. Yeehats sluwheid:
De Yeehats, de inheemse Amerikaanse stammen, tonen hun sluwheid in hun jachtpraktijken en overlevingstechnieken. Ze maken vallen, gebruiken slimme strategieën om hun prooien te slim af te zijn en leren zelfs van het gedrag en de patronen van de dieren.
4. Sluwheid van het wild:
Het woord sluwheid benadrukt de inherente sluwheid van het wild zelf, aangezien dieren zich voortdurend moeten aanpassen, hun omgeving moeten manipuleren en roofdieren moeten overtreffen om te overleven. De onvoorspelbare uitdagingen van de natuur vereisen een hoge mate van slimheid en vindingrijkheid.
Over het algemeen benadrukt het thema sluwheid in "The call of wild" de cruciale rol van intelligentie en aanpassingsvermogen in zowel de wilde natuurwereld als de harde realiteit waarmee de personages in het verhaal worden geconfronteerd.