Waarom werd de hefboom uitgevonden?

De hendel wordt al sinds de oudheid gebruikt en het bewijs ervan dateert uit de bronstijd. Het vroegst bekende bewijs van het gebruik van hefbomen komt uit het Nabije Oosten, waar ze werden gebruikt voor het tillen van zware voorwerpen zoals stenen en boomstammen. Hefbomen werden ook gebruikt in het oude Egypte en Griekenland, en werden beschreven in de geschriften van Aristoteles en Archimedes.

De hefboom is een eenvoudige machine die bestaat uit een stijf voorwerp, zoals een balk of staaf, dat rond een vast punt draait, ook wel een draaipunt genoemd. Wanneer er een kracht op de hendel wordt uitgeoefend, zorgt dit ervoor dat het object rond het draaipunt draait. De afstand van het draaipunt tot het punt waar de kracht wordt uitgeoefend, staat bekend als de invoerarm, terwijl de afstand van het draaipunt tot het punt waar de uitvoerkracht wordt uitgeoefend, bekend staat als de uitvoerarm.

De hendel versterkt de invoerkracht, waardoor het mogelijk wordt om met minder inspanning zware voorwerpen op te tillen of te verplaatsen. De hoeveelheid versterking hangt af van de lengte van de invoer- en uitvoerarmen. Hoe langer de invoerarm, hoe groter de versterking van de kracht.

De hefboom is een van de zes eenvoudige machines, samen met het hellende vlak, de wig, de schroef, de katrol en het wiel en de as. Deze eenvoudige machines waren essentieel voor de ontwikkeling van de menselijke beschaving en worden vandaag de dag nog steeds in een grote verscheidenheid aan toepassingen gebruikt.