Hittedetectie: Vampiervleermuizen hebben gespecialiseerde sensorische receptoren in hun neus waarmee ze de lichaamswarmte van hun prooi kunnen detecteren. Deze hittegevoeligheid helpt hen warmbloedige gastheren te lokaliseren, zelfs als ze verborgen zijn of bij weinig licht.
Scherpe tanden en klauwen: Vampiervleermuizen hebben scherpe, scheermesachtige tanden en klauwen die ze gebruiken om kleine incisies in de huid van hun gastheren te maken. Deze aanpassingen stellen hen in staat pijnloos en discreet te voeden zonder de gastheer aanzienlijke schade toe te brengen.
Antistollingsmiddel speeksel: Het speeksel van vampiervleermuizen bevat een antistollingsmiddel dat voorkomt dat het bloed van de gastheer stolt, waardoor ze een continue bloedstroom kunnen afnemen zonder de natuurlijke bloedstroom van de gastheer te verstoren.
Bont: De vacht van vampiervleermuizen is kort, glad en dicht, waardoor ze uitstekend isoleren en hun lichaamstemperatuur kunnen behouden in de koele omgevingen waar ze zich vaak voeden.
Stille vlucht: Vampiervleermuizen hebben gespecialiseerde vleugelstructuren ontwikkeld waarmee ze vrijwel geruisloos kunnen vliegen. Dankzij deze stille vlucht kunnen ze hun gastheren heimelijk en onopgemerkt benaderen.
Sociaal gedrag: Vampiervleermuizen zijn sociale dieren en verblijven vaak samen in kolonies. Dit gemeenschappelijke leven biedt bescherming tegen roofdieren en barre omgevingsomstandigheden.
Snelle spijsvertering: Vampiervleermuizen hebben een snel spijsverteringssysteem waardoor ze de bloedmaaltijd snel kunnen verwerken en assimileren, waardoor het risico wordt geminimaliseerd dat ze worden betrapt door roofdieren of andere verstoringen terwijl ze zich voeden.
Communicatie en samenwerking: Vampiervleermuizen communiceren met behulp van vocalisaties en geursignalen. Ze tonen ook samenwerking binnen hun koloniën, delen voedsel, braken bloed uit om zwakkere individuen te voeden en zorgden voor sociale verzorging.