Traditionele mime, waarbij lichaamsbewegingen en gebaren betrokken zijn om emoties en acties zonder woorden over te brengen, vereist sterke fysieke controle, coördinatie en expressiviteit. Het vermogen om een publiek te boeien met alleen beweging, in plaats van te vertrouwen op spraak of rekwisieten, vormt een aanzienlijke uitdaging.
Meer hedendaagse mimestijlen kunnen rekwisieten gebruiken of fysiek acteren combineren met gesproken woord of muziek, waardoor verschillende elementen van complexiteit worden toegevoegd. Mimekunstenaars volgen vaak een uitgebreide training om hun expressiviteit en timing te ontwikkelen. Ze moeten rekening houden met hun lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen en gebaren terwijl ze in karakter blijven.
Om met succes overtuigende mimespelers te kunnen maken, moeten individuen de lichaamsmechanica, pantomimetechnieken begrijpen en weten hoe ze emoties effectief kunnen overbrengen. Bovendien vereist het behouden van energie en het boeien van een publiek een bepaald niveau van charisma en podiumpresentatie.
Hoewel de moeilijkheidsgraad van mime kan variëren afhankelijk van de stijl en techniek, impliceert het worden van een bekwame mime over het algemeen toewijding, oefening en het vermogen om emoties en acties over te brengen zonder afhankelijk te zijn van gesproken woorden.