De verzen van het lied geven een levendig beeld van de gedachten en acties van de verteller terwijl hij dronken was. Ze zingen over wild dansen, vreemden kussen en impulsieve beslissingen nemen. Het refrein benadrukt het idee van loslaten en het gevoel dronken te zijn:"Ik word dronken, ja, ik word dronken, ja, / Altijd, de hele tijd." De brug van het lied neemt een meer introspectieve wending als de verteller nadenkt over hun emotionele toestand en de redenen achter hun drankgebruik:"Ik probeer de pijn weg te drinken, / ik probeer de schaamte weg te drinken."
Over het geheel genomen is ‘Drunk’ een rauwe en eerlijke verkenning van de menselijke ervaring van dronkenschap, waarbij zowel de euforische als de melancholische aspecten van het onder invloed zijn van alcohol worden vastgelegd.